Krimp!

Vandaag de longfoto. Het goede nieuws is dat de primaire tumor na twee rondes chemo zichtbaar kleiner is geworden!  Hoeveel kleiner precies is niet vast te stellen, maar het gaat om de tussenstand en die is in mijn voordeel.

Gek genoeg, of eigenlijk helemaal niet gek als ik de ervaringen van anderen hoor, ben ik niet in de zevende hemel met dit mooie resultaat. Ik ben natuurlijk nog altijd ziek en het eindpunt is misschien iets verder weg komen te liggen, maar het is er nog steeds.

Chemo 3 aanstaande vrijdag gaat dus gewoon door en na chemo 4 krijg ik een contrast-ct met preventief tavegil en prednison of dexa of iets anders uit die hoek. Bij eerdere scans heb ik niks preventiefs gekregen. Behalve de eerste keer dat ik onder de uitslag zat, toen zat ik toevallig ook zwaar onder de dexa met als ongeplande bijwerking dat de jeuk totaal onderdrukt werd. Als ik desondanks wéér allergisch reageer is het echt de laatste keer dat ik akkoord ga met een ct met jodiumhoudende contrastvloeistof , dan verzinnen ze maar iets anders, een PET- of MRI-scan.

Ik neem aan dat mijn bloedwaarden goed zijn, die hebben we helemaal niet besproken. Wel dat de immunotherapie ook nu nog min of meer werkzaam kan zijn, het was nu ook weer niet zo dat die helemaal niks heeft gedaan. Ik was min of meer verbaasd over de goede uitslag. Gelukkig was Oudste mee, die heeft alles wat beter onthouden. Ik moet echt beter gaan eten, gelukkig val ik niet meer af, want afvallen betekent dat ik mijn spieren aan het opeten ben. Mijn gewicht is gelukkig redelijk stabiel nu, 58 komma nog iets. Vrijdag komt de diëtiste langs tijdens de chemo en dan krijg ik natuurlijk hetzelfde nog eens te horen. Echt zo raar, ik was altijd gek op koken en eten. Niks meer van over, hoewel het eten me nog wel smaakt, gelukkig. Maar ik heb gewoon geen trek. Met de voorgeschreven twee nutridrinkjes per dag neem ik het ook niet zo nauw, ik ben al blij als ik er eentje heb genomen. Gisteren helemaal geen drinkje gepakt, oeps. Blijkbaar moet ik mezelf een eetschema gaan opleggen. Drie maaltijden en drie tussendoortjes. Daar heb ik echt zó geen zin in.

Gisteren naar de notaris geweest om de wensen voor mijn testament te bespreken. Ze vond het een interessante case, die volgens haar goed als examenopgave zou kunnen worden gebruikt. Zoek het maar uit als kandidaat-notaris: kind 1 is van een BOM-moeder, kind 2 heeft wel een vader maar is een draagmoederkind, kind 3 en 4 zijn binnen een huwelijk geboren, vader en moeder zijn inmiddels gescheiden. Dan moeten er ook nog wat maatwerkdingetjes in om een afwijkende verdeling tussen de kinderen mogelijk te maken. Meer details geef ik even niet, want die gaan jullie niks aan, maar de notaris vond het een leuke uitdaging :)