December muziekmaand

Ik had allerlei mooie ideeën voor mijn kerstblog, die ik zoals gewoonlijk weer vergeten ben. Ook twijfel ik aan de zuiverheid van de herinneringen aan kerst in mijn kindertijd. De enige die er wat zinnigs over kan zeggen is mijn zus. Volgens mij kloppen de afzonderlijke puzzelstukjes wel maar het totaalplaatje niet, zeg maar. Geheugen is een raar ding.

December is de topmaand voor iedereen die in een koor of orkest musiceert. Ieder zichzelf respecterend gezelschap komt met een feestelijk kerstconcert. Dat wil zeggen, tot en met 2019. Vorig jaar december had ik mijn diagnose longkanker nog niet. Ik raakte alleen ietwat buiten adem als ik de trap oprende en eind oktober had ik een soort TIA gehad, een korte episode van dubbelzien. Ik was snel moe, maar ook voor postbezorgers is december de drukste maand, dus ik zocht er niks achter. Samen met een paar anderen van ons koor zou ik bijspringen bij het benefietkerstconcert van een koor met dezelfde dirigent, in Tilburg. Ik reed naar de repetitie, de anderen reden mee en ik herinner me dat ik al mijn concentratie nodig had, autorijden ging al een tijdje niet meer vanzelf. Een paar weken later bleek ik ineens een hersenmetastase te hebben. 

Een jaar geleden... Ik ging ook naar concerten van anderen, december is immers de topmaand.  Ik reed naar Culemborg voor het concert van een bijzonder leuk closeharmonygroepje. Vooraf zou ik bij vrienden gaan eten, waar ook nog wat andere gasten meeaten. Ik  raakte compleet de draad kwijt. Het lukte me niet om 'sociaal' aan te sluiten bij het voor mij deels onbekende gezelschap. Alsof ik op een andere planeet was beland. Na het concert ben ik meteen naar huis gereden, doodmoe. Nog in zalige onwetendheid van wat er op 3 januari zou gebeuren, de dag van mijn epileptische aanval.

Ook mijn eigen kamerkoor gaf een kerstconcert, in Engelse sferen deze keer. De Engelsen zijn echt de koning van de kerstmuziek, heerlijk om uit te voeren. Dat ging me nog wel goed af. Vlak daarvoor had ik nog een cardiologisch onderzoek gehad, een paar dagen rondgelopen met allerlei sensoren, op zoek naar de oorzaak van mijn vermeende TIA. Kwam niks uit. Gek genoeg kan ik me niet veel van ons concert herinneren, op  één bijzonder prachtig lied na, 'The lamb' van Taverner. Het koor van vriendin L gaf een dag daarvoor een kerstconcert. Kortom, het was een muzikale decembermaand, zoals het hoort.

Al die koren konden dit jaar niet optreden in december. Zo jammer. K*tcorona. En nu aan de slag voor het kerstdiner. Gelukkig hoef ik maar één gang te maken deze keer en heb ik hulp van Jongste en de Top 2000 :)