Ik ben stuk…

Hallo allemaal,

Nog steeds werk ik, maar inmiddels nóg minder. Mijn energie raakt sneller op en opladen duurt langer. Ik moet nog 2 cycli. Het aftellen is begonnen. Ik moet nog even voordat ik écht klaar ben. Hoewel, klaar ben ik nooit. De sluipschutter die kanker heet zal altijd op de loer liggen. 
De bijwerkingen nemen toe. Zo heb ik last van (poly)neuropathie. Dat uit zich in gevoelige en gevoelloze tenen (ook bij relatief hoge temperaturen), kramp in mijn vingers, beschadigde darmwand met als gevolg extra gevoeligheid voor suikers. Vorig weekend had ik zo veel buikpijn dat ik op het punt stond om naar de HAP te gaan. Ik had gasvorming en het voelde alsof mijn buik zou exploderen. Verder heb ik bloedarmoede en al een aantal bloedtransfusies achter de rug. 
En ik heb het voor elkaar gekregen om twee keer in bed te plassen. Kennelijk is het ‘ikmoetplassensignaal’ door de chemo verstoord. En zo heb ik nog wel meer bijwerkingen. 
Ik houd de moed erin; mijn positieve mindset draagt daar goed aan bij. 
 

Afijn, tot later!

Groetjes!