Vadertje tijd

Vanochtend kwam dan het verlossende telefoontje van de oncoloog, “er zijn microscopisch geen kwaadaardige cellen gevonden in de anastomose (darmverbinding)! Pffffffff, wat een opluchting! Niet te geloven het is allemaal goed! De oncoloog gooit meteen de rem erop en legt uit dat chemo kanker alleen remt, het vernietigt cellen op macroniveau en daarvan weten ze zeker dat dit gelukt is. De uitzaaiingen zijn ook ‘weg’ maar de verwachting daarvan is dat ze wel weer terug zullen komen maar dan kan er gericht therapeutisch behandeld worden dmv een operatie en evt bestralen. Daarom wordt er nu drie maanden afgewacht. Half september wordt er weer een PETscan gemaakt wat volgens de oncoloog weer erg spannend zal zijn. Er wordt dan gekeken wat het lichaam doet zonder chemo.

Een hele opluchting en ik krijg een rustperiode van drie maanden, wat wil een mens nog meer?! Ik heb toestemming om op vakantie te gaan en er zijn drie maanden lang geen ziekenhuisbezoeken gepland. Belangrijk is om nu een periode rust te nemen om conditioneel weer op orde te komen. De oncoloog benadrukte dat dit erg belangrijk is om te voorkomen dat ik fysiek en daardoor mentaal een terugval zal krijgen. Dit duurt zo’n drie maanden. Ik heb besloten dat ik mezelf die tijd ook ga gunnen. Tijd om tot mezelf te komen, tijd om de rollercoaster van het laatste half jaar een plek te geven, tijd om mijn leven weer op orde te krijgen. Ik ga samen met mijn lief, mijn meisjes en mijn rooie rakker genieten van twee weken le douce France, een baguettje, vin rouge en een goed boek, in de hangmat voor onze Tilly.

En ondertussen?? Ondertussen laat ik me niet kisten ⚰️ 😂😂😂