De tijd gaat snel!

Inmiddels alweer 8 maanden onderweg! Operatie gehad met weinig naweeën. Het is er niet fraaier op geworden, maar het is nog zeer zeker een borst. En zo zijn links en rechts weer wat meer in evenwicht qua littekens....

Op 5 maart begonnen met radiotherapie, 7 van de 15 bestralingen gehad. Je begint steeds meer mensen te herkennen als je er dagelijks komt. Deze afdeling had ik overigens graag niet nogmaals als patiënt  bezocht... Ben wel druk bezig m'n stempelkaart voor een gratis kop koffie vol te krijgen. Dat gaat lukken!

En alsof ik nog niet genoeg dokters heb gezien, staat er volgende week een afspraak bij de neuroloog. Na 7 maanden hormoontherapie lijkt er sprake te zijn van carpaal tunnelsyndroom aan de rechter hand/ pols en links klinkt ook steeds vaker protest. Gelukkig heb ik een schat van een oncologe die erg met me meedenkt wat betreft het wel/ niet/ deels doorzetten van de hormoontherapie. Er zijn meerdere opties mogelijk en die gaan we rustig afwegen, na de radiotherapie en het consult bij de neuroloog. 

Vorige week vroeg de fysiotherapeut me hoe lang ik achter elkaar kon wandelen. Eh, een uur of 2? Zaterdag 11 km gelopen. Ok, met pauze voor koffie en appeltaart, en daarna thuis languit op de bank, maar wel genoten.

Het valt zeker niet mee, opnieuw behandeld te worden vanwege kanker. Maar deze keer doe ik het echt stap voor stap, dat heb ik van de eerste keer wel geleerd. En keuzes maken doe ik ook echt zelf. Mijn lijf, mijn leven. Hoe goedbedoeld en begrijpelijk de adviezen uit mijn directe omgeving ook zijn.