Niet in de hand

Afgelopen weekend heerlijk gewandeld in het Nationaal Bomenmuseum. Ja, dat bestaat!  Prachtig om te zien hoe de natuur weer groeit en bloeit! Gelukkig wandel je met je voeten, want mijn handen/ polsen laten het flink afweten.

Vanochtend zat ik, bijna 9 maanden na de start van de hormoonbehandeling, bij de handchirurg.  Na wat praten en onderzoeken hoor ik de handchirurg zeggen: " U heeft eigenlijk twee problemen. Aan beide polsen De Quervain (peesontsteking en irritatie van de pezen aan de duimzijde) en aan beide kanten een triggerduim. Dat kan goed passen bij de hormoontherapie". Ik vond al dat mijn duimen een wat eigen leven waren gaan leiden en mijn polsen had ik ook niet meer in de hand. Met spalken gaat het wel wat beter overigens.

Dat wordt morgen een ritje naar de handfysiotherapeut. Andere spalken en oefeningen. En mocht het over een maand niet verbeterd zijn, dan mag er een spuit in met corticosteroïden. 

Een definitieve beslissing over het wel of niet doorgaan met de hormoontherapie hebben ik en de oncoloog nog niet genomen. Wel een therapiestop van twee maanden voor wat betreft de tabletten. De injecties gaan door. Nu eerst het vizier maar op de handtherapie en rust. En proberen te genieten van wat wel gaat.