Even blijven hangen op de drempel . . .

Het bericht krijgen dat je borstkanker hebt is al heel wat om te verwerken. Je leven komt in een andere modus: je wordt geleefd door behandelplannen en prognoses. En dan is het fijn als alles loopt zoals het moet lopen en in mijn geval is dat nu even niet zo. Het begon er al mee dat mijn leverwaardes afwijkend bleken waardoor een extra echo noodzakelijk was. Ik krijg de uitslag van dit onderzoek volgende week pas.
Afgelopen woensdag had ik een afspraak met onze P&O dame over het plan van aanpak over reïntegratie (voorlopig niet) en het inleveren van mijn lease auto (gelukkig ook voorlopig nog niet).
Ik zou aansluitend op dit gesprek koffie gaan drinken met een collega maar voelde me acuut ziek worden: rillerig en koortsig. Collega afgebeld en gebeld met de radiotherapeut en ik kon gelukkig snel langskomen. Bacteriele infectie, zo bleek.
Twee dagen doodziek in bed gelegen en werd ook nog 's een keer ongesteld (ik dacht dat ik in de overgang was en dat het klaar was) De gevolgen van de bestraling zijn toch wat heviger dan ik had verwacht: ik heb enorm veel jeuk aan de borst, ik word er gek van. Ik kan vanmiddag gelukkig een receptje komen halen tegen de jeuk.
Door al dit gedoe wordt de chemo waarschijnlijk uitgesteld, de infectie moet echt helemaal weg zijn.