En weer door . . . . .
Ondanks alle gedoe van de afgelopen tijd ben ik toch gewoon volgens schema begonnen met de chemo.
Leverwaardes bleken afwijkend vanwege een vermoedelijke oude Hepatitis A infectie en de infectie in de borst werd op tijd bezworen.
Donderdag 21 januari gewoon de eerste chemo toegediend gekregen, met de coldcap op.
Ik ben er erg misselijk van geweest, heb last gehad van verstopping en vermoeidheid, maar kan nu na een week zeggen dat het eigenlijk best goed met me gaat. De misselijkheid is te onderdrukken met pilletjes.
Heb wel besloten de volgende chemo zonder coldcap te gaan doen, nu ik goed haar heb besteld voor het geval het er af moet.
Het enige wat me zo tegenstaat voor de volgende behandeling is de deprimerende omgeving van de afdeling oncologie in ons ziekenhuis in Alkmaar. Als dat nou allemaal wat prettiger was, dat zou een stuk schelen. Ik zie op tegen de aftandse afdeling, weggestopt in een hoekje op de vierde verdieping met deprimerende plantjes en schilderijtjes, de oude zieke mensen die ik daar tegen ga komen.
Niets af te dingen op de verpleegkundigen hoor, dat zijn schatten, maar als je op die afdeling bent lijkt het toch of het verpleeghuis je volgende station is. Vandaar ook geen coldcap meer, ik wil de chemo, afkoppelen en zo snel mogelijk naar huis.
Leverwaardes bleken afwijkend vanwege een vermoedelijke oude Hepatitis A infectie en de infectie in de borst werd op tijd bezworen.
Donderdag 21 januari gewoon de eerste chemo toegediend gekregen, met de coldcap op.
Ik ben er erg misselijk van geweest, heb last gehad van verstopping en vermoeidheid, maar kan nu na een week zeggen dat het eigenlijk best goed met me gaat. De misselijkheid is te onderdrukken met pilletjes.
Heb wel besloten de volgende chemo zonder coldcap te gaan doen, nu ik goed haar heb besteld voor het geval het er af moet.
Het enige wat me zo tegenstaat voor de volgende behandeling is de deprimerende omgeving van de afdeling oncologie in ons ziekenhuis in Alkmaar. Als dat nou allemaal wat prettiger was, dat zou een stuk schelen. Ik zie op tegen de aftandse afdeling, weggestopt in een hoekje op de vierde verdieping met deprimerende plantjes en schilderijtjes, de oude zieke mensen die ik daar tegen ga komen.
Niets af te dingen op de verpleegkundigen hoor, dat zijn schatten, maar als je op die afdeling bent lijkt het toch of het verpleeghuis je volgende station is. Vandaar ook geen coldcap meer, ik wil de chemo, afkoppelen en zo snel mogelijk naar huis.
1 reactie
Ze hebben er alles aan gedaan om het zo prettig mogelijk te maken. Een verpleegster met fotohobby heeft mooie foto's op mogen hangen, een fris kleurtje, een keuze uit theetjes. Maar het staat of valt natuurlijk wel met de verpleegkundigen. Die zal je wel beter gaan leren kennen.
Sterkte voor het vervolg,
Doortje