SCHAKELEN
Ik zit naast mijn lieve schat in haar Volkswagen Fox.
Zijn roepnaam is Foxey.
Elk voertuig transformeert zo van een stuk blik, tot een deel van haar ziel.
Ik schakel in gedachten mee.
‘Kom op Fox,’ mompel ik als hij onder het rijden knarsetandt.
Fox wordt al oud.
In gedachten hoor ik mijn vrienden op de sportschool.
‘Een auto is niet meer dan een stuk blik.’
Het materieel bewustzijn overheerste ook in het ziekenhuis,revalidatiecentrum.
De medische denktank kon mij niet bijbenen.
‘U zult nooit meer zonder hulpmiddel lopen,’ sprak de revalidatiearts op gewichtige toon.
Godzijdank heb ik dankzij mijn steun en toeverlaat leren schakelen.
2 reacties
Wederom erg mooi!
dank weer voor uw mooie bijdrage,
het zet mij aan tot nadenken.