Op de plaats…RUST

Een veel gehoorde kreet uit mijn tijd als dienstplichtig soldaat in opleiding in de GM Kromhout Kazerne in Tilburg aan het eind van de dagelijkse exercitie oefeningen…handen op de rug en voeten iets uit elkaar…Rust.
Meestal werd dat daarna gevolgd door de kreet...fijne avond of prettig weekend

Na mijn bezoekje aan Oncologie (17-08-2017) en het moeizame herstel van mijn laatste (3e) chemo hadden wij besloten om een extra rustweek in te lassen om het lichaam wat extra tijd te geven om te herstellen…en omdat ik bang was voor bloedarmoede (draaierig…licht in het hoofd…probleem met focussen) werd er ook nog even bloed geprikt maar gelukkig hadden alle waarden zich al wel weer naar behoren hersteld hoewel ik zelf niet het gevoel dat alles oké was…maar de waarden van het bloed gaven iets anders aan...
“Extra weekje rust” sprak de Oncoloog, “maar kan dat wel” was mij verweer “Ja hoor dat kan”

Het weekje kwam mij prima uit en beetje bij beetje voelde ik mij sterker worden…ik kwam weer uit mijn diepe dalletje en probeerde de draad weer op te pakken door mijn ding te doen…naar sportschool en wat is verrassend om te merken wat je in zo’n korte tijd ingeleverd hebt…ik ging van 12 km per uur naar 7 km per uur en van 1 uur naar 10 minuten op de lopende band en de kracht die je mist in je benen…doordat mijn evenwicht - coördinatie niet helemaal lekker zit voorzichtig gerend op de lopende band…fietsen en steppen ging prima…en inmiddels kom ik weer sinds deze week drie keer in de sportschool van Big Gym Zaandam…helaas ben ik tijdens deze chemo ben ik weer 4 kilo (58.7 kg) aan gewicht verloren en je moet eens weten wat een moeite het kost om deze 4 kilo weer terug te krijgen aan gewicht terwijl je de kilo's zo kwijt bent

Ook er weer even op uit geweest op de E-bike om te fotograferen…grafitti op het NDSM terrein en onder de A8…lekker om weer even te doen wat je gewend was…het weekje dus goed gebruikt om te herstellen…maar nog verre van tevreden en ver weg van de persoon van 3 weken geleden.

De Oncoloog zou de 24e bellen over hoe het met mij ging voor ik weer zou starten aan een volgende chemo…doordat ik mij nog altijd verre van geweldig voelde besloten wij even een op de plaats RUST te doen…Op 14 september heb ik een gesprek met dr. Wilmink en vooraf gaande aan dit gesprek krijg ik een CT scan (07-09-2017)…ik ben er van overtuigd dat de chemo iets gedaan moet hebben want anders kan ik mij nooit zo beroerd gevoeld hebben…Meten is Weten…en hopelijk is alles gebleven zoals het was namelijk stabiel…daar zou ik al heel erg blij mee zijn…als diabetes hebben mijn bloedsuikers zich geweldig hersteld en zijn nog nooit zo goed geweest als nu…elke dag onder de 10…wat daar de oorzaak ook van mag zijn…wie zal het zeggen

Tijdens mijn bezoek aan dr. Wilmink moeten wij het volgende bespreken:

Gaan wij weer aan de chemo?…Stoppen wij met de chemo?…en beperken wij ons tot eens in de 3 maanden met een CT om de kanker te blijven monitoren.
..Zoals ik al zei…het moet iets gedaan hebben zo heftig als ik op chemo gereageerd heb
maar voor nu: Meten is Weten en op de plaats RUST

Nu verder herstellen en na mijn gesprek ga ik heerlijk even een weekje op vakantie naar Zeeland

wordt vervolgd


Gerrit