Mijn Ervaring met Pijn op de Borst – Een Levensbedreigende Situatie

Ongeveer drie maanden nadat ik gestart was met immunotherapie, kreeg ik last van een drukkend gevoel op mijn borst. Het voelde alsof ik ademde met volle longen zonder echt uit te blazen. Ook had ik een hele hoge ademhaling. Dit besprak ik meerdere malen met mijn arts. Op de scan zagen ze wel wat vocht, maar omdat mijn bloedwaarden goed waren en mijn hartslag en saturatie normaal bleven (rond de 93), werd het niet als alarmerend beschouwd. Er werd wel een afspraak gemaakt bij de cardioloog, maar daar kon ik pas over drie weken terecht.

## Mijn Situatie Verslechterde

Met de dag ging het slechter. De pijn op mijn borst werd heviger en telkens als ik een paar stappen zette, moest ik even op een tafel leunen om op adem te komen. Het voelde alsof ik een hartaanval kreeg. Ondertussen hield ik mijn hartslag bij met een saturatiemeter. Waar mijn normale hartslag rond de 60 lag, schoot die nu in rust naar waarden tussen de 120 en 180 per minuut. Veel te hoog dus.

Gelukkig moest ik weer naar het ziekenhuis voor mijn immunotherapie. Mijn partner, die altijd meegaat, zag hoe beroerd ik me voelde. Dit keer kon ik niet meer zelf naar de afdeling lopen. Met een rolstoel bracht hij me erheen. Daar aangekomen, zag de verpleging meteen dat het niet goed met mij ging. Mijn partner stond erop dat een arts zou komen kijken. Dat ben ik hem nu nog dankbaar!

## De Oorzaak Wordt Gevonden

De arts kwam en liet een hartfilmpje en een röntgenfoto maken. Even later besloot hij ook een echo te doen. Het was inmiddels 21:00 uur. De echo gaf eindelijk duidelijkheid: er zat naar schatting ongeveer 2 liter vocht in mijn hartzakje. Alsof mijn hart tussen twee pakken melk werd samengedrukt. Dit was een levensgevaarlijke situatie.

Met spoed werd ik met een ambulance naar een ander ziekenhuis gebracht voor een operatie. Op de vrijdagavond lag ik daar en kreeg ik een drain om het vocht af te voeren. In eerste instantie werd er direct 1 liter weggehaald en de drain bleef zitten om de rest geleidelijk af te voeren. Ik heb uiteindelijk 5 dagen in het ziekenhuis gelegen.

## Een Jaar Later

Nu, een jaar later, is het vocht gelukkig niet teruggekomen. Mijn hartslag is weer normaal (rond de 60) en mijn saturatie ligt gemiddeld op 96. Men vermoedt dat dit een bijwerking van de immunotherapie was. Omdat er eerder nog geen patiënten met deze klachten waren geweest, werd het in het begin niet als alarmerend gezien.

Ik las in een andere blog ook iets over pijn op de borst, en daarom wil ik mijn ervaring delen. Mocht je ooit soortgelijke klachten krijgen, vraag dan om een **echo**, want in mijn geval gaven de scan en röntgenfoto geen duidelijke diagnose. Dit inzicht kan wellicht levens redden.