Wachten, wachten en nog eens wachten
Vandaag 18 mei zijn we een maand verder, Djoey heeft ondertussen 7 keer bloed gekregen en 3 maal bloedplaatjes. Vorig weekend is hij 4 dagen opgenomen vanwege een keelontsteking, mijn Moederdag was een hel, want Djoey wilde naar huis, hij was bang, bang dat zijn bloedwaarde's niet meer zouden stijgen, want deze hadden een dieptepunt bereikt. Wachten op uitslagen van kweekjes, wachten op bezoek uit Tilburg, wachten op alles, geïsoleerd, alleen. Verplegend personeel die in pakken naar binnen komen en vertelde dat hij met deze waardes niet naar huis mocht, hij had namelijk geen afweer. Schreeuwend aan de telefoon vertelde hij dat hij aan het inpakken was, hij wilde weg, hij was opgenomen voor zijn koorts en niet voor zijn waardes! Gelukkig was er een vertrouwde arts die met hem een gesprek aan is gegaan en hem nog voor één dag langer in het ziekenhuis kon houden. Je bent niet binnen 10 minuten in Rotterdam, en dat verscheurt je moederhart.
Maandag mocht hij naar huis, geen weerstand, extra medicijnen en extra waarschuwingen. Met Hemelvaart zijn we met de familie en enkele vrienden gaan vissen op de Oosterschelde, het was heerlijk, Djoey heeft een geweldige dag gehad. Je ziet dat hij ziek is, maar zijn gedrag en zijn uithoudingsvermogen zijn abnormaal voor een jongen met zo weinig bloed in zijn lijf. Het weekend is hij weg geweest met zijn vrienden tot diep in de nacht, genieten dat is wat hij wil. Vandaag kreeg hij een beenmergpunctie, de artsen zijn benieuwd wat de chemo heeft gedaan, maar er zat niets in, geen " vlokken" dus volgende week mag hij weer. Vandaag kreeg hij weer twee zakken bloed met een HB van 3,3 hij heeft er uren op moeten wachten, dit is het ergste, wachten en wachten. Terwijl ik dit schrijf is meneertje alweer op pad met zijn vrienden, sleutelen aan zijn quad, of lekker voetballen, maar met de waarschuwing voor blauweplekken en geen ballen tegen zijn hoofd. Hij heeft zijn arts beloofd om voorzichtig te zijn, want zijn bloedplaatjes staan maar op 14. Vrijdag mag hij weer.
Maandag mocht hij naar huis, geen weerstand, extra medicijnen en extra waarschuwingen. Met Hemelvaart zijn we met de familie en enkele vrienden gaan vissen op de Oosterschelde, het was heerlijk, Djoey heeft een geweldige dag gehad. Je ziet dat hij ziek is, maar zijn gedrag en zijn uithoudingsvermogen zijn abnormaal voor een jongen met zo weinig bloed in zijn lijf. Het weekend is hij weg geweest met zijn vrienden tot diep in de nacht, genieten dat is wat hij wil. Vandaag kreeg hij een beenmergpunctie, de artsen zijn benieuwd wat de chemo heeft gedaan, maar er zat niets in, geen " vlokken" dus volgende week mag hij weer. Vandaag kreeg hij weer twee zakken bloed met een HB van 3,3 hij heeft er uren op moeten wachten, dit is het ergste, wachten en wachten. Terwijl ik dit schrijf is meneertje alweer op pad met zijn vrienden, sleutelen aan zijn quad, of lekker voetballen, maar met de waarschuwing voor blauweplekken en geen ballen tegen zijn hoofd. Hij heeft zijn arts beloofd om voorzichtig te zijn, want zijn bloedplaatjes staan maar op 14. Vrijdag mag hij weer.