De weken vliegen voorbij.

De weken vliegen voorbij, het lijkt gisteren dat Dr. Doorduijn belde met het vreselijke nieuws dat Djoey niet meer te genezen was. Toen stond onze wereld stil, BOEM, kapot, verslagen, radeloos en wanhopig, niet wetend hoe of wat de tijd ons zal brengen. Nu, zes weken verder, gaat het met Djoey beter als toen. Zijn arts is terug van vakantie en ze was blij om hem te zien en het viel me op dat dit wederzijds was. Opvallend is dat de verpleging op het behandelcentrum ook iedere week steeds opgeluchter zijn om hem te zien. Fijn voor Djoey, maar ik vind het steeds enger worden. " blij om je te zien" " jongen wat een respect" " wat doe je het goed". Verwachtingen daar word niet over gesproken, hoe of wat je kan verwachten, niemand rept een woord. Dat is eng, dat geeft me op de raarste momenten een onheilspellend kriebelend gevoel in mijn maag. Maar daar werk ik zelf ook hard aan mee, zoals ik in mijn eerdere blog schrijf " kop in het zand, ff niet aan denken" ik wil er ook niet aan denken maar toch spookt het de hele dag in je kop. Ik heb de vraag daarom nogmaals gesteld aan zijn arts. Die zegt alleen dat de meeste niet overlijden aan de leukemie, maar aan infecties of inwendige bloedingen, als dat uitblijft zal zijn lichaam op een gegeven moment geen puf meer hebben en alsnog aan de leukemie zelf overlijden. Over tijd word niet gesproken. Toch zei ze zes weken geleden dat het snel ging, en toen ging het ook slecht met hem. Maar nu, sinds hij volop jointjes rookt en wietolie gebruikt, gaat het goed. Wie had ooit nog gedacht dat ik blij zou zijn als één van mijn kinderen iedere dag een joint zou roken, nou ik in ieders geval niet. Djoey heeft augustus alweer aan getikt, hij wil graag dit jaar zeker nog genieten van de zomer die hij vorig jaar heeft moeten missen. Genieten doet hij, met een brede grijns op zijn gezicht, en een relaxte houding van de joints. Ach en ik laat hem maar, wat ik twee jaar geleden nog verfoeide, daar ben ik nu gelukkig mee, want die verfoeide wiet zorgt er nu voor dat onze kleinste grote vent nog kan genieten van zijn heerlijk zomer.