einde
Alle vragen die begin september nog door mijn hoofd spookten over mijn naderend levenseinde, hebben zich als vanzelf opgelost. De scenarts die langskwam was een betrokken en kundige vrouw met wie ik een bijzonder gesprek gehad heb.
Stembiljet en uitnodiging voor de griepprik vallen in de brievenbus, het leven gaat verder zonder zich te realiseren dat ik de pijp aan Maarten geef. De laatste weken waren een oefening in loslaten. Maar nu de pijn, ondanks pijnstillers, soms ondraaglijk is, gaat loslaten vanzelf. Het loslaten van dierbaren is echter een ander verhaal. Ik zie het verdriet en pijn waar zij doorheen moeten. Zij, op hun beurt, zien dat dit voor mij niet vol te houden is.
De euthanasiedatum is vastgesteld maar lijkt nog akelig ver weg. Het is duidelijk: ik voldoe inmiddels ruimschoots aan mijn eigen Programma van Eisen.
12 reacties
Lieve Josephine, ik hoop dat je zonder pijn en onrust mag gaan en je naasten je in liefde kunnen loslaten. Goede reis, je bent in mijn gedachten XXX
Veel sterkte. Ik wens je een rustig vredevol afscheid, omringd door je naasten
Dag lieve Josephine, op weg naar je lief ❤️
Dag lieve Josephine, goede reis! Je gaat je lief weer zien.
Lieve Josephine,
Ik zeg maar tot ziens, want daarboven vinden vast ook wel lotgenotencontactmomentjes plaats en dan doen we daar nogmaals een lekker bakje thee met een gebakje. Wel pas over een hele tijd hoor, als ik jouw verhaal zo lees dan probeer ik er ook maar op te vertrouwen dat ook bij mij ooit dat gevoel komt dat het oké is om te gaan. Maar ooit komt het er misschien wel van. Dan niet op het station in Utrecht, maar ergens aan een prachtig meer met lekkere ligstoelen en een stralend zonnetje🙂. Ik wens je veel sterkte met het afscheid nemen van je dierbaren en een goede reis naar jouw lief.🥰
Liefs Bianca
Lieve Josephine, jij bent één van de mooie mensen die ik op deze site ben tegen gekomen. Met je blogs raakte je me keer op keer. Met deze helemaal. We hebben elkaar een paar keer ontmoet, en zouden dat weer, maar jouw omstandigheden lieten het niet meer toe. Ik heb veel van je geleerd, je rust, berusting, de waardigheid, het benoemen van je naderende einde... Je zei ooit tegen me: 'jij hebt nog zoveel om voor te leven'. En dat is ook zo. Maar ooit kom ik in de fase waar jij nu bent. En dan hoop ik dat ik er ook klaar voor ben. Want dat ben je, na het verlies van je lief vorig jaar. Ga met rust en liefde Nathalie (Josephine), dank je wel.
Lieve Josephine,
Ik wens je nog veel liefdevolle momenten en houdbare pijn met jouw dierbaren. Vooral wens ik je dat je het leven los mag laten omringd en vastgehouden door je dierbaren.
Liefs, Monique
Dag lieve Josephine. Ik heb je vanaf het begin gevolgd en gelezen. Dank voor jouw inspirerende blogs. Ik hoop dat je een vredig afscheid hebt en een liefdevol weerzien met jouw Lief!
Dank voor je prachtige, vaak ontroerende blogs. Heel veel sterkte in dit laatste stuk, ik hoop dat jou en de jouwen nog een relatief mooie tijd is gegund.
Jet
Lieve Josephine,
we hebben elkaar gelukkig een keer ontmoet in Utrecht. Ik vond je toen heel krachtig, hoe je sprak over je keuzes, je lief die je had moeten laten gaan en hoe je bezig was met 'opruimen'. In die ene ontmoeting heb ik al veel van je geleerd. Zoals ik lees is het allemaal gegaan zoals je dacht, alleen de pijn daar kun je je niet echt op voorbereiden en het loslaten van je dierbaren is zo hard. Ik hoop zo dat de pijn niet erger wordt, dat je goede pijnstillers krijgt.
Lieve Josephine, ik wens je een vredig en pijnloos afscheid van je dierbaren en van deze wereld. Liefs, Irene
Lieve Josephine
Ik wens je liefdevolle momenten en rust toe en een mooi waardig pijnloze laatste reis ,maar bovenal wens ik je liefdevolle warme omhelzing van jou lief toe
Liefs hes ❤️
Beste Josephine
Blij dat ik met je mee mocht lopen tijdens je verhalen
Ik wens je alle goeds
Liefs Lidy