Borstbesparende operatie en bestralingen

Na bijna 11 maanden, na de boodschap ‘u heeft borstkanker’, ben ik nu begonnen aan de laatste horde om deze ziekte te overwinnen, de bestralingen.

Ruim een maand geleden ben ik eerst nog geopereerd in het ziekenhuis in Amsterdam. Een operatie die nog geen anderhalf uur duurde en waarvan ik in de weken daarna goed herstelde. Ik heb eigenlijk geen pijn gehad door goede pijnstilling en na een aantal dagen werd de borst alleen gevoelig, maar pijn heb ik niet echt gekend, eerder ongemak.
Uit de laatste MRI scan in Amsterdam was al gebleken dat de tumor flink geslonken was (van 2,7 cm in het begin naar 0,6 cm nu). Dit was natuurlijk voor het resultaat van de operatie wel van belang.

Het heeft zeker 4 weken geduurd voordat de betreffende borst de vorm heeft die nu bij haar hoort. Eerst was natuurlijk alles dik en bont en blauw, nu is er een aardige borst over gebleven met hele nette littekens.

Vanuit Amsterdam hebben ze contact gelegd met de afdeling radiotherapie in het MST in Enschede voor de bestralingen. Daar waar wij bewust hebben gekozen voor een behandeling in Amsterdam, is het voor de bestralingen toch wel zo praktisch om dit in Enschede te laten doen. Dagelijks op en neer naar Amsterdam voor slecht 10 minuten bestraling is wel wat veel gevraagd.

En zo geschiedde, een week geleden had ik een afspraak bij het MST. Hier heb ik een heel duidelijke voorlichting gehad over deze bestralingen en de eventuele bijwerkingen op korte en lange termijn. Tevens is er een scan gemaakt en hebben ze kleine tattoo stipjes op mijn bovenlijf gezet. Door de scan kunnen ze precies bepalen welk gebied er bestraald moet gaan worden en de tattoo stipjes zijn de richtpunten zodat ze mij steeds precies hetzelfde neer kunnen leggen waardoor altijd het juiste gebied bestraald wordt.
En gisteren ben ik dan eindelijk begonnen met de eerste bestraling. Ik werd keurig geïnstalleerd op het bed van het bestralingsapparaat, er werd ter controle een röntgenfoto gemaakt om te kijken of ik echt goed lig en daarna startte de bestraling. En voor je het weet ben je weer klaar. De gehele bestraling duurt nog geen 10 minuten.

Dit hele proces gaat zich de komende weken dagelijks herhalen, behalve in de weekenden.
Ik ben benieuwd wat de bijwerkingen worden bij mij. Nu na twee dagen is daar nog niets van te zeggen. Van de bestraling zelf voel ik niets en eventuele vermoeidheid of een geïrriteerde huid is nog niet aan de orde. We wachten het maar af.

Ik ben ‘blij’ dat ik nu aan deze laatste horde ben begonnen. Hierna kan ik de periode van ‘ziek zijn’ afsluiten en begint het lichamelijke en geestelijke herstel. Lichamelijk heb ik niet een heel zwaar jaar gehad. Omdat ik geen chemo’s heb gehad, is mij de lichamelijke aftakeling die daar vaak bij hoort, bespaart gebleven. Geestelijk denk ik dat ik net als iedere kankerpatiënt mijn strijd heb geleverd en dat zal ook nog wel even duren. Heel cliché, maar ik moet toch weer vertrouwen krijgen in mijn eigen lichaam. Is alles echt weg, komt het terug, houd ik last van blijvende bijwerkingen van de bestralingen? Allemaal vragen waar niemand het antwoord op heeft.

Ook daarvoor geldt, de toekomst zal het leren. Ik heb er op zich vertrouwen in en ga de toekomst met plezier tegemoet.
Daarom zijn mijn man en ik de eerste bestraling dan ook wezen 'vieren' met een lunch in de stad.