Weekend magazine AD, Borstkankermaand special 12-10-2019

In oktober 2019 heb ik mijn verhaal gedeeld in een weekend special over mijn ervaring met borstkanker

In oktober 2019, heb ik mijn verhaal gedeeld in een weekend special over mijn ervaring met borstkanker. 

,,Het begrip ‘slapeloze nachten’ kende ik niet totdat ik mijn diagnose kreeg. Die nacht zocht ik op mijn telefoon urenlang naar informatie. Eén ding wist ik zeker: hoewel de kanker in één borst zat, wilde ik ze allebei laten amputeren. Zodat de symmetrie bleef. Ik had een sterke kinderwens, dus we zijn meteen aan een ivf-traject begonnen om eitjes en embryo’s in te vriezen. Vervolgens stapten we de rollercoaster in. We deden samen wat nodig was.


De ziekte werkt door in je relatie. De intimiteit bleef, gelukkig. Na elke chemo hadden we explosieve seks. Ik had best mooie borsten, maar na de operaties maakten ze geen deel meer uit van onze intimiteitsbeleving. Ik voelde me niet meer sexy. Mijn libido verdween.

Gedurende de behandeling - alles bij elkaar ongeveer een jaar - piekten onze liefde, waardering en respect voor elkaar. Maar de switch terug, naar het normale leven, bleek moeilijk. Na die heftige tijd brokkelde onze relatie langzaam af. Het is uit. Nu vind ik het lastig om te daten. Welke man accepteert een vrouw met protheses en zonder tepels?

Af en toe heb ik het nog moeilijk met wat me is overkomen. Dit lijf is anders, ik moet mijn nieuwe zelf vinden. Ik ben wel gegroeid als mens. Ik durf mijn gedachten vaker hardop uit te spreken en me kwetsbaar op te stellen.

Fysiek groei ik naar een staat van tevredenheid. In februari heb ik nieuwe implantaten gekregen, nu beweegt alles natuurlijker. Ik ben afgevallen, waardoor de borsten mooier uitkomen. Mijn ‘chemobrein’ zit me wel in de weg. Ik kan soms niet op woorden komen en ik gooi ze door elkaar. Ik weet niet of dat ooit nog beter wordt.’’

4 reacties

Hoi.

Ik heb nu bijna 6 jaar hormonale borstkanker. 

Heb wel mn borsten kunnen behouden maar wel uitzaaiingen in mijn ruggenwervels. 

Het is gelukkig al een tijdje stabiel.

Maar die chemobrein dat blijft toch wel een dingetje.

Ik Heb er zelf ook dagelijks last van dat ik niet op woorden kan komen of ze door elkaar gooit.

Volgens mij is dat echt iets blijvends.

Ik hoop dat het verder goed met je gaat.

En wij staan allemaal samen sterk zeg ik altijd. 

Groetjes Angela 

Laatst bewerkt: 07/01/2020 - 21:49

Hallo, 

Wat moedig van je om met je verhaal naar buiten te komen in een weekend special.

Wat erg samen zoveel doorstaan en dan alleen verder te moeten gaan. Maar je komt vast weer iemand tegen die zich niet laat afschrikken.  Je bent mooi en ziet er goed uit.

Ik heb 25 kuren capecitabine gehad en had er ook veel last van. Ik ben woordspellen gaan doen en geheugen trainen. Hierna is het stukken beter geworden. Nu zit ik aan de taxol merk dat het nu weer wat begint. Dus maar weer fanatiek wordfeud doen.

Sterkte Alice❤

Laatst bewerkt: 08/01/2020 - 16:18