Stap 30: bijna gewoon

Ken je dat gevoel dat je iets doet en dan ineens denkt dat gaat bijna zoals "vroeger"? Ik heb dat steeds vaker. Een stuk wandelen gaat me steeds makkelijker af, ik loop nog geen 10 km maar er zit vooruitgang in. Ook bij de fysio merk ik dat mijn conditie steeds meer vooruit gaat. Wat een verschil nu ik geen stap terug wordt geslingerd door de chemo. Ook mijn fysiotherapeute heeft het in de gaten en maakt de oefeningen steeds uitdagender. Laat maar komen!

De bestraling is gestart en terugkeer naar het werk komt weer in het vizier. Ineens gaat het allemaal snel, maar ik heb er zin in. Over een paar weken, wanneer de bestraling afgerond is, heb ik weer een gesprek met de bedrijfsarts. In gedachte weet ik wel wat ik wil en hoe ik het wil, eens kijken hoe we dat dan voor het echie gaan regelen. Weer langzaam terug naar mijn gewone routine, heerlijk.

Gisteren zei mijn man op het einde van de dag je zult wel moe zijn, je bent de hele dag al in de weer. Nee dacht ik, het voelt bijna gewoon en in gedachte deed ik een dansje.