Relatief (Gedicht)

Als je ziek wordt kijk je anders naar dingen
Donkere wolken pakken samen en je wilt niet meer zingen
Geslingerd worden tussen hoop en verdriet
Vechten wil je, want dood gaan wil je nog niet
Vakanties, hobby’s noem maar op
Ineens komt op alles een stop
Chemo, bestraling dat gaat maar door
Het maakt niet uit wat ze doen, je gaat ervoor
Weg met kanker, het moet uit je lijf
Dit kan ik zegt men want ik ben een power wijf
Dan ga je verder en richt je je op herstel
De operatie die komt nog wel
Voor je het weet lig je op de tafel en de tumor is weg
Nu nog herstellen en doorzetten zeg
Ineens gaat het beter met je conditie en ga je vooruit
Het leven lacht weer, wat maakt het uit
Toch is mijn denken veranderd en het leven relatief
Want kanker manifesteert zich als een dief
Het ontneemt soms je dromen en je hoop
Je gaat voor nare onderwerpen soms op de loop
Maar kanker kan je ook rijker maken in je denken
En beseffen wat het leven echt heeft te schenken
God op nummer één en familie erachter aan
Je zal nooit meer hetzelfde in het leven staan
1 reactie
Wat een mooi en waar gedicht :)
Heel knap dat je dat zo kan maken.
Lieve groet,
Hilde