Hij zal er zijn
Wat kan er allemaal door een mens heengaan. Blijdschap, boosheid, genieten van de kleine dingen, machteloosheid noem maar op. Wat doen we met al die emoties? Kunnen we ze bespreken met onze partner of vinden we het moeilijk om ze te delen? Ik heb echt moeten leren om te praten. Daarnaast ben ik gezegend met een man die mij door en door kent en altijd ziet als er iets met mij is. Hij trekt het er altijd wel uit. De laatste jaren is dat niet meer nodig omdat ik het nu gewoon vertel omdat ik erachter ben gekomen dat dat erg oplucht. Sommigen hebben geen partner of kunnen gewoon niet praten met mensen uit hun omgeving. Hoe erg is het dan als je deze rot ziekte alleen moet dragen? Je kan wel even kletsen tegen je oncoloog maar die is er niet als je in je bed ligt en er overkomt je een huilbui en je gewoon even een arm om je heen nodig hebt of een luisterend oor.
Hij is er altijd! Wie is die Hij waar ik het over heb? Jezus Christus! Ik ben hier niet om zieltjes te winnen maar ik weet uit ervaring hoe Hij mij er in mijn donkerste uren er doorheen heeft getrokken. Er zijn momenten in mijn leven geweest, ook voordat ik kanker kreeg, waar ik het niet meer zag zitten of mij zo alleen voelde dat Hij de enige was waar ik mij nog tot kon richten. Ik kwam toen op een punt dat ik dacht wat heb ik te verliezen? Ik ben Jezus toen maar eens uit gaan “proberen” en tot op de dag van vandaag heb ik daar geen spijt van!
Ook nu weet ik dat Hij er elke seconde voor mij is! Daarnaast kan ik elk moment van de dag, of de nacht, bij Hem terecht.
Als verpleegkundige in opleiding las ik laatst in het vakblad Nursing (juni editie) een artikel over vermoeidheid bij kanker in de palliatieve fase. Natuurlijk trok dat artikel mijn aandacht want ja, wie is nu niet moe als die kanker heeft? Voor de duidelijkheid, iedereen die kanker heeft is niet per definitie palliatief. Wat zeg je nu?? Palliatief ben je als je niet meer genezen kan en er zijn genoeg mensen die genezen van kanker alleen kan men dat natuurlijk op voorhand niet zeggen daarom word je toch meestal als palliatief gemarkeerd. Daarnaast spreekt men ook van terminaal. Terminaal en palliatief worden nog wel eens door elkaar gehaald. Terminaal ben je pas als men vermoed dat je tussen nu en drie maanden komt te overlijden. Dit even terzijde maar ik moest het wel even kwijt omdat er zoveel verwarring in de zorg is over deze twee termen.
Een onderdeel van dat artikel was dat de volgende psychosociale interventies effectief zijn bij mensen die vermoeid zijn bij kanker in de palliatieve fase. Omdat er zo weinig degelijk onderzoek naar is gedaan zeggen ze dat het heel moeilijk is om adviezen te geven over psychosociale interventies in de palliatieve fase. De werkgroep heeft het advies uitgebracht dat Yoga, mindfulness en cognitieve gedragstherapie de aanbevolen psychosociale interventies zijn.
Uiteindelijk zijn dit interventies die je meditatie leren. Hoe kom je tot rust en maak je je hoofd leeg? Ik weet nog wel dat ik jaren geleden bij een psycholoog kwam die wist dat ik Christen was en een oefening ging doen. Ik moest aan mijn grote teen denken. (serieus, dit is geen geintje!) Kijken naar mijn grote teen en denken aan mijn grote teen. Daarna moest ik aan mijn knie denken. Ik onderbrak haar en vroeg wat de bedoeling was van deze oefening? Zij zei dat ik dat mijn gedachten zou verplaatsen naar mijn grote teen en niet meer aan de erge dingen zou denken. Ik vroeg of ik dan niet beter kan bidden want dan ben ik in gesprek met God en dan focus ik mij op God en niet op de erge dingen. Uh…ja… dat kan je ook doen zei ze. Je begrijpt natuurlijk wel dat ik liever met Jezus Christus ging praten dan naar de eksteroog op mijn grote teen wilde kijken.
Moraal van het verhaal, doe wat bij je past. Leeg je hoofd. Praat met je partner, familie, vriend(in) of wie dan ook maar probeer ook eens Jezus. Mijn ervaring is dat mensen mij in het verleden nog wel eens teleurgesteld hebben waardoor je soms het vertrouwen kwijt bent geraakt in mensen. Juist dán is Jezus een goed alternatief want ik heb gemerkt dat Hij mij nooit heeft teleurgesteld. Hij bemoedigde mij door mensen of door Zijn Woord (de bijbel) iedere keer weer.
Zo werd ik enorm geraakt door het feit dat er op het lokale radiostation een programma is dat heet Roept uit aan alle stranden. Dit is een Christelijk programma waar er voor mensen een plaatje aangevraagd kan worden. Iemand heeft voor mij een plaatje aangevraagd. Je krijgt daar dan bericht van zodat je het niet kan missen. Ik luisterde en was tot tranen toe bewogen. Ik heb zo gehuild toen ik het nummer hoorde. De titel van het lied is “Ik zal er zijn”. Dit nummer werd gezongen door Sela met de lead zangeres Kinga Ban. Deze vrouw heeft onlangs op 37 jarige leeftijd zelf de strijd tegen kanker verloren. Zij zong dit lied met volle overgave toen zij nog leefde en wist dat zij kanker had. Hieronder de tekst:
Ik zal er zijn
Hoe wonderlijk mooi is uw eeuwige Naam.
Verborgen aanwezig deelt U mijn bestaan.
Waar ik ben, bent U: wat een kostbaar geheim.
Uw naam is ‘Ik ben’ en ‘Ik zal er zijn’.
Een boog in de wolken als teken van trouw,
staat boven mijn leven, zegt: Ik ben bij jou!
In tijden van vreugde, maar ook van verdriet,
ben ik bij U veilig, U die mij ziet.
De toekomst is zeker, ja eindeloos goed.
Als ik eens moet sterven, als ik U ontmoet:
dan droogt U mijn tranen, U noemt zelfs mijn naam.
U blijft bij mij Jezus, laat mij niet gaan.
‘Ik ben die Ik ben’ is uw eeuwige naam.
Onnoembaar aanwezig deelt U mijn bestaan.
Hoe adembenemend, ontroerend dichtbij:
uw naam is ‘Ik ben’, en ‘Ik zal er zijn’.
O Naam aller namen, aan U alle eer.
Niets kan mij ooit scheiden van Jezus mijn Heer:
Geen dood en geen leven, geen moeite of pijn.
Ik zal eeuwig zingen, dicht bij U zijn.
Zij wist als geen ander dat Hij nooit teleurstelt en er altijd is. Ik ben dankbaar dat ik dit ook mag weten. Omdat ik constant ervaar en weet, ook in mijn donkere dagen, dat Hij er altijd is. Ik wens dit jou/u ook zo toe. Nogmaals ik wil geen zieltjes winnen maar wat heb je te verliezen. Ik gun een ieder dit.
Welke weg voor jou ook werkt zorg dat je kan praten en je verdriet en blijdschap kan delen. Dat is zo belangrijk! Ik wens iedere sterkte die met deze rot ziekte te maken heeft, of je het nu zelf hebt of iemand dichtbij. Wees er voor elkaar, zie naar elkaar om en help elkaar. To the world you can be a person but to one person you can be the world.
