De uitslag....
Dinsdag 2 april de PET scan en CT scan gehad en vandaag dan de uitslag. Spannende dag. Ik kon vannacht niet slapen. Een hele tijd voor mij uit liggen staren. Spelletje op mijn tablet gedaan en even samen met Henk huilen. Opnieuw kwam een bijbelvers in mijn hoofd op. Psalm 4 vers 5 Als u boos wordt zondig dan niet tegen de Here; als u ’s nachts wakker ligt, overdenk dan in alle rust Zijn Woord. Nou daar ging ik dan….. Zijn Woord overdenken. Tussen eigen gedachten en omstandigheden het uiteindelijk helemaal aan God gegeven. Als ik dat nou eerder gedaan had, had ik tenminste beter geslapen.
Anyway… vanmorgen stond als voetnoot in de bijbel bij dit vers: Als je in een crisis zit kun je vaak moeilijk slapen…..Slapen is makkelijker als we volledig accepteren dat God de omstandigheden in Zijn hand heeft. Als jij ’s nachts wakker bent en je zorgen maakt over omstandigheden die jij niet kunt veranderen vraag dan of God Zich ermee bezig wil houden. Dan kun je weer slapen.
Tja waarom zo lang wachten met alles in Zijn hand leggen. Ik denk dat het mens eigen is. Vanmorgen nog even lekker uitgehuild bij mijn zoon Jakob die mij, met alle vertrouwen in God verzekerde, het komt allemaal goed.
Op weg naar het ziekenhuis. Gedachten fladderen door mijn hoofd... wanneer ga ik mijn toets op school maken. Geen gedachten over het gesprek maar af en toe wel beetje gespannen. Henk houdt mijn hand vast en er komt een grote glimlach op mijn gezicht. Aangekomen bij het ziekenhuis, geen parkeerplek. Tjonge jonge, uitgerekend vandaag, waar je echt op tijd wilt zijn omdat er vier artsen tegelijkertijd een afspraak ingeplant hebben met ons. Henk zegt dat hij een parkeerplek gaat zoeken dan kan ik mij alvast aanmelden. Uitgerekend vandaag heb ik mijn telefoon thuis laten liggen. Pff wat nu als hij veel te laat komt. Uitgelegd bij de balie dat ik niet eerder naar binnen geroepen wil worden dan dat Henk er is. Ik wacht bij de balustrade en zie hem aan kopen lopen. Gelukkig! Daar is hij. Mijn steun en toeverlaat.
Jawel, daar is de arts. Vriendelijke man die Henk heet. Zit vast in de naam. Even kennis maken met de 4 artsen en het nieuws. Ik zit op het puntje van mijn stoel. Er zijn geen uitzaaiingen!!!! Prijs de Heer. Ik gooi mijn handen in de lucht en maak nog net geen vreugdedansje. Wat ben ik blij! Dat is het beste nieuws van vandaag.
Daarna uitleg over wat gaat komen. Eerst krijg ik een intake gesprek over de bestralingen en chemo. Er zal 4 weken lang elke werkdag bestraling plaatsvinden en de laatste werkdag van elke week chemo. Deze schijnt over het algemeen goed te verdragen zijn.
Daarna gaan ze weer een scan doen om te kijken of de tumor kleiner is c.q. weg (jaja dat kan ook). Ook al is de tumor weg dan krijg ik toch nog een operatie.
De operatie zal ingrijpend zijn. Mijn slokdarm wordt voor bijna 80% verwijdert en van mijn maag halen ze een stuk af. Dat stuk van mijn maag wordt dan als het ware mijn nieuwe slokdarm. Als je op google zoekt op buismaag zie je hoe het gaat worden. Na de operatie verblijf ik even op medium care en ik krijg een slangetje in mijn maag waar sondevoeding in gaat zodat ik toch alle voedingsstoffen krijg.
Het lijkt wel een gastric bypass mensen als ik lees hoe je daarna moet (leren) eten maar dat is voor latere zorg. Ik mag in ieder geval nu niet afvallen want die reserve kan ik goed gebruiken de komende tijd. Zo zie je maar, ook daar heeft de Here in voorzien ;).
Blijf bidden. Heb je dat nog nooit gedaan? Probeer het maar. Hij luistert. Zoals Hij mij helpt en rust geeft (serieus.... daar sta ik af en toe ook van te kijken hoe rustig ik blijf!) . Ik gun jou die rust ook.
Ik dank de Here dat Hij keer op keer Zijn trouw betoont en gebed na gebed verhoort. Hij is het die mij én mijn gezin door deze periode draagt.