Dankbaar voor het leven

Wat een liefde heb ik toch opnieuw ontvangen de afgelopen week. Van God natuurlijk, dat is standaard, maar ook van de mensen om mij heen. Ja zelfs van mensen die ik niet ken! In de vorm van kaartjes kreeg ik gebeden, van harte beterschap, succes en sterkte toegestuurd. Uiteraard ook via social media waar mensen even de tijd nemen om mij alle goeds toe te wensen. Wat ik nu zo mooi vind is hoe God werkt. Een paar dagen geleden kreeg ik via social media een berichtje met als bemoediging Psalm 84 vers 6 t/m 8. Tevens kreeg ik diezelfde dag een kaartje van iemand met dezelfde tekst. Dit is de tekst: Gelukkig zijn de mensen die uw kracht kennen en ervaren, zij weten hoe zij op uw weg moeten blijven.  Wanneer zij in hun leven door een donker dal gaan, ontspringen daar opeens allemaal bronnen. Problemen veranderen in zegeningen.  Zij leven door uw kracht en worden altijd door U beschermd.

Wat bijzonder dat ik dit toegestuurd kreeg. Hetzelfde Bijbelvers door twee verschillende mensen.  Kijk dát is nou onder andere God die dat zo stuurt. Hij weet precies wat ik nodig heb.

Veel mensen vragen of ik zenuwachtig ben. Eerlijk gezegd ben ik nog steeds rustig. Ik krijg een topchirurg dus over de operatie maak ik mij geen zorgen. Het schijnt 5 á 6 uur te duren. Als de operatie klaar is belt de chirurg daarna mijn man om te vertellen hoe de operatie is gegaan. Ik blijf ongeveer 10 dagen in het ziekenhuis.

Wat ik ook zo fijn vind van het dorp waarin ik woon is dat mijn hele buurt zo meeleeft. Ik woon ook nog eens in een Christelijk dorp en alle denominaties vallen weg. Ineens proef je de eenheid in Christus. Al mijn buren, overburen, of mensen die verder weg in de straat of wijk wonen komen naar mij toe en zeggen allemaal, we bidden voor je. Hoe bijzonder is dat eigenlijk. Waar kom je dat nog tegen? Sinds mijn laatste blog waar ik al schreef dat er een plaatje was aangevraagd bij de lokale radio voor mij zijn er nu al meerdere liedjes gedraaid voor mij. Afgelopen zondag het lied “Weest niet bevreesd” en woensdag het lied “Ga met God” van Remco Hakkert. Wat een troostvolle woorden worden er toch gezongen in dit lied.

Als je Christen bent wil dat niet zeggen dat je uitgesloten bent van lijden. Het staat als een paal boven water dat kanker een rotziekte is en je je niet altijd goed voelt. In het lijden weet ik wel Wie mijn houvast is. Dat gun ik echt iedereen. Het psalmvers dat mij toegestuurd is, is daarom ook zo een bemoediging voor iedereen die Jezus Christus in zijn hart gesloten heeft.

God wil dat wij niet alleen stilstaan bij het lijden maar dat we per dag leven en genieten van alle goeds dat Hij geeft. Van de week was mijn gezin weer compleet. Mijn zoon had een half jaar in Japan gezeten voor stage en was nu weer thuisgekomen. Heerlijk!! Een grote vriendenkring van kerk stond hem op te wachten op Schiphol. Daarna gingen ze allemaal mee om wat te drinken. Wat was het een gezellige avond. Er werd over van alles en nog wat gepraat en eindelijk eens een keer niet over mijn kanker. Het was een dag die ik als gewoon mocht ervaren maar toch niet zo gewoon is want meestal is mijn ziekzijn snel het onderwerp van gesprek.

Gisteren ook nog even een handjevol vrienden uitgenodigd als bedankje dat ze er zo voor mij waren tijdens mijn chemo en bestraling. Iedere week kwamen ze even langs om het gewone leven te vieren met mij. Ze waren er gewoon. Niet alleen voor mij maar ook voor mijn man en de rest van het gezin. Aangezien ik voorlopig niet meer normaal kan eten heb ik gisteren even lekkere spareribs en een hamburger gegeten. Heerlijk!

Velen met mij die kanker of een andere ziekte hebben zullen beamen dat je nog meer van de kleine dingen genieten kan. Je staat veel meer stil hoe kostbaar het leven is en hoe vanzelfsprekend het leven niet is. Geniet van de kleine dingen dan waardeer je de grotere dingen nog meer.