7. flashback

Ik vaar op een rustig voortkabbelende rivier. Met mooie uitzichten aan beide kanten. Op het achterdek kan je terugkijken en tot bezinning komen maar iedereen staat toch het liefst voor op de boeg. Helaas is dat uitzicht vaag. Met af en toe een bocht of een kronkel waar ik doorheen moet. En nu opeens kom ik in een stroomversnelling en moet ik me stevig aan de reling vasthouden. Een voordeel: ik zit nog steeds op dezelfde luxe boot met zeer bekwame bemanning. En deze boot is nog lange niet gekapseisd!

Wat betreft mijn ziekte zijn er 4 datums die in mijn geheugen gegrift staan:

*Oktober 2000. Toen ik te horen kreeg dat ik schildklierkanker had. Eric was er ook bij. In het Elkerliek ziekenhuis in Helmond. Mijn jongste dochter was net een half jaar oud en ik was zo verschrikkelijk boos en verdrietig.

*December 2011. Inmiddels 3 operaties, 4 radio-actief-jodium-behandelingen en 27 echo’s en scans verder. En dan totaal onverwachts, kreeg ik te horen dat ik uitzaaiingen in de longen had. In het Elkerliek ziekenhuis in Deurne. Mijn moeder was erbij en in de auto heb ik zo onbedaarlijk zitten huilen.

*Mei 2012. De ergste uitslag ooit. Op de nucleaire afdeling van het Radboud ziekenhuis in Nijmegen, kregen Eric en ik definitief te horen dat er niets meer aan de uitzaaiingen te doen was. Dat de 5e en laatste radio-actief-jodium-behandeling niet aangeslagen was. Dat ik zogezegd ongeneeslijk was. Bij zo’n uitslag is alle hoop vervlogen. Wat heb ik vanaf toen toch veel gepoetst en spullen uitgezocht. Foto’s, kaarten, herinneringen, kleding..

*November 2012. En net als je denkt dat het allemaal niet meer erger kan, diagnose borstkanker. Bij de mamma-care afdeling in het Radboud. Voor Eric en mij een zoveelste klap, recht in ons gezicht.

Morgen wordt mijn oudste dochter 14 jaar en de vreugde overheerst. Ik heb al zoveel meer mogen beleven als dat ik in oktober 2000 ooit gedacht had. Ik geniet zo ontzettend van het moederschap en ik ben zo ontzettend trots. Hoe het ook verder gaat deze afgelopen 12 geweldige, magnifieke, prachtige kankerjaren, pakt niemand mij meer af!