55. kerststollen

Ik probeer mezelf wakker te houden. De hele nacht rechtop in bed. De afgelopen 3 ochtenden waren niet fijn om op te staan. Benauwd en flinke hoestbuien. Gelukkig helpt de paracetamol en het morfine pilletje om weer rustig te worden. Ook gebruik ik 2 pufjes en nog een bruistablet tegen het slijm. Want ja, ik heb dus toch corona. Waarschijnlijk via Eric. Zijn eerste test was negatief dus we dachten dat het veilig was om bij elkaar in huis te blijven. 2 dagen later voor de zekerheid nog een test en toen was de uitslag wel positief. Dit was lang genoeg voor het virus om toe te slaan.

De eerste avond waren we er behoorlijk onzeker en angstig over. Vooral onze jongste dochter maakte zich grote zorgen. En dat is natuurlijk niet wat je wilt.. De huisarts, oncoloog, casemanager en GGD dachten allemaal met me mee. En zelfs de radioloog. Ook mijn dochter want ze had het meteen over een saturatie meter, dat dat nu voor mij heel belangrijk was. En inderdaad, een uur later zei de huisarts precies hetzelfde. Trots op haar medische kennis.

Er is ook goed nieuws want mijn man en dochter mogen weer bij mij in huis. De GGD gaat uit van 8 weken immuniteit. En daar ben ik heel erg blij mee! Alleen de oudste kan ik niet zien. Pas op 29 december mag ik uit quarantaine. Daardoor mis ik haar 22ste verjaardag en kan ons kerstavondje incl. gourmet niet doorgaan. 1e kerstdag met mijn broer en schoonzus valt in het water en 2e kerstdag bij mijn schoonouders moet ik ook missen. Heel jammer maar ik kan me hier wel overheen zetten. Gewoon thuis met Eric genieten van kerstfilms op de bank en tussendoor appen en facetimen met onze liefsten. Hopelijk denkt de rest daar ook zo over. Het is nou eenmaal niet anders. Zolang het maar bij milde klachten blijft, klap ik in mijn handjes. Gelukkig is onze oudste dochter heel zelfstandig en heeft ze het goed naar haar zin in Breda. Zij vermaakt zich wel. En de oplossing voor verjaardag en kerstavond is al gemaakt. Eric en de jongste gaan daarnaartoe in plaats van zij hier. En de gourmetspullen gaan mee.

Mijn broer komt langs. Ook hij heeft net corona gehad en dus mag het weer. Heel fijn om hem te kunnen zien. De dag erna bakt Eric 10 kerststollen. Dit doet hij ieder jaar. Zijn enthousiasme steekt me aan en dus bak ik daarna nog kerstkoekjes met walnoten. Recept van mijn moeder. We proeven of ruiken niks maar dat maakt niet uit. Het is nou eenmaal traditie.

Het is niet alleen maar leuk hier in huis maar het is zeker ook niet alleen maar kommer en kwel. En soms wil je dat vrienden en familie extra laten weten. Niet via facebook of instagram maar hopelijk via dit blog en af en toe een appje met fotootje. Bijvoorbeeld van de Kerststollen. Gewoon om te laten weten dat we niet zielig zijn.