48. Tijd voor iets positiefs!

"Meest uitgebreide reisverslag van een mini-fiets-vakantie ooit" (dus je bent gewaarschuwd)

Dag 1. zaterdag 13 juni 2020. Beek en Donk - Nederweert-Eind (40 km)

Oké, net een half uurtje onderweg voor een twijfelachtige fietsvakantie. De hele week op verheugd en veel energie van gekregen. Maar ook twijfels of het geen gekkenwerk is en dat ik dat helemaal niet kan. Precies 3 maanden geleden dat ik te horen kreeg hoe erg alles is uitgezaaid en 1 maand geleden dat ik in het ziekenhuis werd opgenomen. Echt hele slechte weken gehad.. Maar natuurlijk ga ik het doen! Ik ben zo weer thuis als het niet lukt. Eerst een lekker ontbijtje in de tuin. Met marmelade van de boer.

Eric zet me af langs de Zuid-Willemsvaart in Beek en Donk. Rond 9.45 uur. Heerlijk fietsen langs het kanaal waar we 12 jaar gewoond hebben en waar onze dochters geboren zijn. Tot aan Nederweert is de bedoeling. (40 km) In de auto discussie want Eric weet de weg beter dan ik. Dacht het niet. Of toch? Ik rij meteen een doodlopend pad in. (ook voor fietsers) 20 minuten later kom ik weer langs de plek waar ik was afgezet. Ik zeg niks.. Na een half uurtje nu dus het 1e bankje. Beetje snel misschien maar ik heb geen haast. Ondertussen al een mooi sfeerfotootje van meerpalen langs het kanaal en ik kom langs een paddenpoel. Ze maken veel lawaai.

Kwikstaartjes op het pad, klaprozen en zoete geuren uit de struiken. Mijn God wat kan ik daar opeens weer van genieten. De wereld ruikt weer lekker! Het 2e bankje sla ik over. Trots op mezelf! Veel bruggen in Helmond maar ik ga niet omhoog fietsen en blijf mooi aan dezelfde kant. (links van het kanaal richting het zuiden) Krachten sparen, Nederweert is nog ver..(ahum) Mijn bidon ligt nog in de auto dus in Helmond-Brouwhuis meteen naar de AH voor drinken. Hoelang is het geleden dat ik in een supermarkt ben geweest? 2/3 maanden? Ik koop ook kipsalade, tomaatjes en broodjes.
Over de kanaaldijk rij ik zo ons oude huis voorbij. Natuurlijk wel een fotootje maar geen sentimenteel gedoe. (was ik wel van plan eigenlijk) Ik ben nog niet moe of hongerig dus rij ik vrolijk verder weer een doodlopend pad in. Gelukkig word ik gewaarschuwd door 3 vissers. Na een omweg om het industrieterrein, kom ik weer bij het kanaal waar tientallen auto's staan. Een grote racebaan voor modelauto's. Een parcours van versleten tapijten en een iets minder versleten tribune waar de mannen (en vrouwen) hun autootjes besturen. Het ziet er een beetje troosteloos uit maar ieder zijn hobby. Laat mij maar fietsen! De weg langs het kanaal is kaarsrecht (gek he) en midden in de zon. Dus toch maar even een hoedje over de pruik. Links door de uitgestrekte weilanden lopen hoge elektriciteitsmasten. Als ik die zie wil ik ze altijd volgen. Dat komt goed uit, ze gaan ook naar het zuiden. Onder de A67 door en dan een aantal lange rechte stukken over zand en kiezelpaden. Dat kan ik wel aan. Eric heeft er thuis nog een nieuwe achterband opgezet en ik heb verrassend goede benen. Toch worden die benen snel slechter en wordt het opeens serieus tijd voor een bank. Als ik met mijn jongste dochter op fietsvakantie ga, hebben wij altijd 4 eisen. Het bankje moet in of uit de zon. (ligt aan de temperatuur, vandaag in de schaduw graag) Mooi uitzicht, mag niet bezet zijn en een bankje zonder leuning is geen bankje! “Het 1e bankje is voor ons” roepen we dan. Niet wetende hoever we nog moeten fietsen. Maar ook nu geen bankjes, weinig fietsers (dat is wel fijn) weinig bootjes, jammer en gek met dit mooie weer.? Wel veel vissers met overnachtingstentjes. Gezellig. Ook zie ik een witte uil. Of witte roofvogel? Sowieso indrukwekkend. Langs dit stuk van het kanaal staan veel bomen dus lekker in de schaduw. Wel tegenwind maar iedereen die met me mee zou fietsen zou zeggen dat dat geen naam mag hebben. Maar ja, ik ben moe en nog steeds op zoek naar mijn bankje. Al rijdend pak ik alvast een broodje en bij sluis 12 wordt het mijn jas in het gras en met mijn rug tegen een slap hek van gaas. Wel met het heerlijke geluid van stromend water en mooi uitzicht. Met een beetje (veel) verbeelding is het net onze fietsvakantie in Zuid-Frankrijk, langs  Canal du Midi. Ik zit alweer 16 km na Helmond en dat is een echte meevaller. Tijd voor de kipsalade!

1,5 uur in het gras gelegen en het is 15.00 uur als ik weer verder ga. Het zoveelste rechte pad onder de bomen. Aan de overkant ligt de doorgaande weg. Ik ben blij dat ik daar niet fiets. Ik geniet van de rust. Ik ben nu zo relaxed, met 8 km p/u over dit zandpad en geen mens in het vizier, dat ik hardop geïmproviseerde liefdesliedjes voor Eric aan het zingen ben. "i adore you..?" Het moet niet gekker worden. Dit soort kronkels kun je volgens mij alleen maar hebben als je helemaal alleen bent en helemaal zen. En in mijn geval, niets anders te doen hebt dan een beetje rondfietsen op een recht en saai kanaalpad. Zelfreflectie zou je het bijna kunnen noemen. Geef mij dit maar in plaats van sessies bij de psycholoog. Zo wil ik wel een paar maanden onderweg zijn. (niet alleen maar wel samen met Eric) De elektriciteitsmasten zijn inmiddels links afgebogen maar die kom ik morgen wel weer tegen. En in de verte zie ik ze nog dus dat is mooi. En dan ineens, denk je de volgende kilometers aan je vader en moeder die je alweer bijna 8 en 2 jaar moet missen. En hoe dat toen allemaal gegaan is.. In Nederweert eet ik een sinaasappel op een bankje aan de drukke hoofdstraat. (zou je in je eigen dorp toch nooit doen haha) Bedankt Zuid-Willemsvaart voor de 8 bootjes die je me hebt laten zien.

Vanaf nu naar het oosten. Langs de Noordervaart. Route du Napoleon. Maar daarover morgen meer. 17.45 uur, de tent staat. Wel te weinig haringen dus hopelijk blijven de onweersbuien van gisteren vandaag weg. Mini-camping Riet in Nederweert-Eind. 10 caravans en ik. 's Avonds  wat later op het terrasje is het gezellig. Ik krijg gratis thee van een vaste gast die hier al 19 jaar komt. Inmiddels weduwe maar ze blijft terugkomen. Ze bediend ook de koffiepot. We zitten met z'n vieren bij elkaar en de eigenaresse zit er ook bij. Ze is trots op haar vaste gasten en verteld dat er 2 op de camping zijn uitgestrooid..(?) “Daar bij die boom, het was een echtpaar.” Er wordt jeu de boules gespeeld. Mijn buurman van 85 doet ook mee. Ik kom eronderuit met een smoes over moeilijk kunnen bukken enzo. Alhoewel smoes..? De eigenaar doet ook niet mee. Hij is in zijn huis accordeon aan het spelen. Later komt hij met bier en wijn. Het is een dolle boel en er zijn toch meer mensen dan ik een paar uur geleden nog dacht. Er komen nog 2 Belgen bij die wel jeu de boules ballen hebben maar ze nog nooit gebruikt hebben en het spel ook niet kennen. Ze gebruiken de ballen thuis om de veer van de kelderdeur open te houden. Of zoiets.. Ze doen mee! Iedereen praat hard. Rond 22.30 uur duik ik mijn tentje in. Heel dankbaar voor deze mooie, gekke dag.

Dag 2. zondag 14 juni 2020. Nederweert-Eind - Kessel (35 km)

Crackers met tomaatjes in de avond en crackers met tomaatjes in de ochtend. Rond 24.00 uur sliep ik en om precies 4.05 uur begon de 1e haan te kraaien. Godzijdank vond ie dat zelf ook te vroeg. De tent is nat. (ook een beetje van de binnenkant) Het heeft vannacht geregend en een beetje onweer. Dit is een leuke camping voor mijn schoonouders. 6 uur 's ochtends en overal het gekoerd van duiven. (daar kunnen ze echt niet tegen) Voor vertrek nog met de hippe buurman gepraat. Hij wilde nog even laten weten dat hij deze maand 86 wordt. Eerlijk is eerlijk, hij ziet er fit en veel jonger uit. (in zijn blauwe spijkerbroek) Als je toch op deze manier oud mag worden.. Hij hoopt voor mij dat het droog blijft maar we zijn niet van suiker. Hee dat is mijn uitspraak! De camping kost 6,75. Daar zit de toeristenbelasting al bij. Dat is niks..? Ik geef een tientje. (en dat is nog steeds niks)

1e picknicktafel! Pas 25 minuten gefietst. Ik kan er niks aan doen maar het is zo'n mooie plek. Langs de Noordervaart dus. Opnieuw kaarsrechte wegen. Veel vissers zitten te ontbijten voor hun tenten. Het is droog, bewolkt en niet koud. En met een westenwind ga ik als vanzelf over het gladde fietspad. Na dit bankje komt weer een karrespoor. Ik weet niet of ik dat trek. Ik denk dat het vandaag toch wat te recht voor me is. Misschien naar rechts afbuigen? Langs boerderijen? Die Napoleon route stelt tot nu toe niet veel voor. Of ik heb ‘m gemist? Nog geen info bordje gezien. Op internet me suf gelezen. Napoleon wilde een vaarweg maken tussen de Schelde en de Rijn. Het is nooit afgekomen maar ze hebben er nu wel een fietsroute van gemaakt. 120 km vanaf Nederweert tot in Duitsland aan de Rijn bij Neuss. 14 gemeentes hebben eraan samen gewerkt. Inmiddels ook weer onder de elektriciteitsmasten doorgekomen. Wie weet zie ik die in Roermond weer terug. Ik heb nog geen echt plan. (Duitsland.. Rijn, langs de Maas.. Maastricht?) Alleen vandaag weet ik waar ik naartoe ga. Naar Baarlo aan de Maas. Hopelijk weer zo'n leuke mini-camping. Heel veel muggen bij dit bankje dus ik ga snel verder. Oh nee, eerst nog een sinaasappel.

De keuze om naar rechts te gaan is een goede. Ik kom door een mooi loofbos met kleurrijke rododendrons. Het ruikt er heerlijk en doet me denken aan onze fietsvakantie naar Parijs. Dwars door Bois du Compagnie. Een gigantisch bos ten noorden van Parijs. Nu is alles in het klein en kan ik van deze 1,5 km al zo genieten.. Aha, zit ik nu dan op de route?  De Napoleon route wordt aangegeven met nogal vreemde, lichtblauwe palen in de berm. Geen palen maar planken. Wat een werk om die allemaal de grond in te slaan. De route slingert door het landschap en ik hoor weer een koekoek. En weer, van het een op andere moment krijg ik “de klatsch”. Nee, dit tochtje kan ik op dit moment echt alleen in mijn eentje doen. Hier hebben Eric of de meiden helemaal niks aan. Slow cooking fietsen.. Zelfs mijn jongste dochter moet hier wel ongeduldig van worden. Alhoewel? Als er iemand geduld heeft.. Het 1e bankje is voor mij! Midden in de bossen een soort van gracht met hoge muren en eeuwenoude stenen. Dit lijkt echt Canal du Midi. Napoleon stijl, eindelijk! De vogels zijn hier oorverdovend.

Het 1e dorpje is Beringen. Mooie mozaïek picknicktafel die ik oversla. (jaja) Op de route door het dorp valt er niets te halen behalve wat extra geld bij de pinautomaat. En ik heb geen zin om af te wijken. Inmiddels is het einde van de Noordervaart bereikt. Weet ik niet zeker, ik zeg maar wat.. Ik maak voor de zekerheid een foto. Jammer dat je het niet hebt afgemaakt Napoleon. Maar het was blijkbaar niet meer nodig omdat je inmiddels het Koninklijk Noorden had veroverd.? Dat is natuurlijk ook knap! Vanaf Beringen wordt de route toch wel serieus mooier en afwisselender. Sorry dat ik te vroeg geroepen heb. Mijn oudste dochter appt dat ze denkt dat ik naar Parijs ga. Ik maak er zelf Spanje van en dat ik een half jaar weg blijf. Dat zou wat zijn! Maar ik kom erachter dat ik mijn paspoort ben vergeten dus het wordt niet eens meer Duitsland of België. De lichtblauwe planken staan goed aangegeven en ik ben blij met de meewind die steeds sterker wordt. Koningslust: 1 café, 1 kerk en 1 friettent die gesloten is. (jammer) En ook geen bakker voor Napoleon en mij. Maar de nood is nog steeds niet hoog genoeg om van de route af te wijken. Bij de grote rotonde van de Midden-Peelweg (n277) is het zoeken geblazen naar de planken. Uiteindelijk links, links (voor wie hem ook wil rijden. aha) De jongste appt dat ze jaloers is en ik weet dat ze dat meent. Ze heeft het eerder gezegd toen ik een paar dagen aan het fietsen was. En dat terwijl zij op dat moment haar droomreis in Peru aan het maken was! Een kerk..daar moet het gebeuren! En anders toch weer een pakje crackers graag.. Het is Maasbree en er is een grote Jumbo! Ik sla een beetje door met 2 kipsalades maar ik wil vanavond niet weer crackers eten. Ook niet in noodgeval. Ik koop vooral gezonde dingen op de bitterlemon en croissant na. Zo ben ik niet altijd maar nu wel, dus van profiteren maar. In mijn wagentje ligt naast de tomaatjes en de appel ook 1 verpakte rode paprika. Waarom ik die heb meegenomen? Ik heb al 2 salades..? De fietstas gaat niet meer dicht dus meteen grote pauze bij de kerk in Maasbree. Een mooi plein dat helemaal verlaten is. Sowieso zijn er hier maar weinig mensen op straat. Het is 14.15 uur. Ik heb tijd genoeg want het is nog maar 5 km naar Baarlo. Dat ik dit allemaal opschrijf komt echt door de situatie. Normaal neem (en heb) je hier de tijd niet voor. Maar met maar 40 km fietsen op een hele dag en de hele avond alleen op de camping, is het prima tijdverdrijf. Wat had ik allemaal op kunnen schrijven over onze andere fietsvakanties. Onze verre tochten. En ook de kortere van een paar dagen tot een week, die ik met de jongste heb gefietst. En het interrailen naar Oost-Europa vorig jaar, samen met de oudste. (Wenen, Bratislava, Budapest, Praag, Berlijn) En dan de scooterreis met Eric. Over de Alpen naar Kroatië en vorig jaar dwars door Frankrijk.. allemaal zo ontzettend gaaf! Had ik maar wat meer opgeschreven. Maar ja, wat doe je daar dan mee? Lezen als je met pensioen bent? Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Teveel gegeten en fietsen gaat niet meer. Waarom ik mijn zweetjas nog aan heb is me ook een raadsel. Geen puf om af-en-op te stappen. Voor de rest geen gedachtes, alleen maar moe. In een droog dennenbos plof ik neer. Dit is niet het uitzicht waar ik van hou. Ik ga bijna roepen; ik wil naar huis!! En dan die tegenwind.. waar komt die ineens vandaan? Helemaal verkeerd gereden. Ik dacht al, hoe kan 5 km zo lang zijn? Vanaf nu is de 1e beste camping voor mij. Niks camping in kastelendorp Baarlo. Die kastelen kunnen me gestolen worden. Ik ga echt niet terugrijden. Oe, als ik niet uitkijk ga ik zo Eric bellen om me op te halen. Dat zou toch wel zonde zijn..

Bij de volgende weg wil ik naar links. (zo snel mogelijk naar de Maas) Helaas een autoweg en fietsers zijn niet toegestaan dus geen andere keuze dan rechtdoor te gaan. Een paar uur geleden appte ik nog dat ik 100% aan het genieten ben. Omg, ups en downs op een tochtje van 35 km.. Even opletten dat ik geen camping voorbij rij. Dat zou echt balen zijn. Hoewel dit Maasachterland prachtig is, met pluktuinen, asperges en mooie boerderijen.. het kan me niet meer bekoren. Oke, ik ben dus van Maasbree naar Helden gereden in plaats van naar Baarlo. Hoe is het mogelijk? De omweg valt achteraf op google maps nog mee. Voor mijn gevoel was het veel langer. In Helden ga ik meteen voor een grote ijs. Die heb ik nu echt even nodig!

Na 2 campings waar ik niet terecht kan vanwege coronamaatregelen, kom ik in Kessel. Mini-camping utTumpke. ('t hoekje) Vriendelijke eigenaresse en ook hier zijn de kosten een tientje. Om 18 uur staat de tent. Hier is echt niets te doen. 3 caravans en ik. De aangeboden koffie/thee bij de caravan van een andere gast, sla ik dit keer af. (sneu want hij kwam er helemaal vanaf de andere kant van het veld voor aangelopen) Maar dit keer wil ik gewoon bij mijn tentje liggen. Oh jee, een koekoek in de buurt van de camping. Of dat fijn is weet ik nog niet..

Dag 3. Maandag 15 juni 2020. Kessel - Thorn (25 km)

Een droge nacht en lekker geslapen. Wel kort maar dat komt door de dexamethason. Ik ben heel blij met deze medicijnen die me zo'n enorme oppepper geven. (5 x zwaarder dan prednison) Hierdoor kan ik deze fietstocht maken dus ja, ik profiteer er maar even van. 

Daar gaan we weer! Het is 9.30 uur en ik ben aan de Maas. Aspergegemeente Kessel, inclusief kasteel en historische kern. Wie had dat gedacht. Bij het kasteel praat ik weer met een hippe jongeman. (daar had hij meer behoefte aan dan ik) Een rasechte Rotterdammer, accent overduidelijk. In havens over heel de wereld gewerkt en met 55 jaar was hij een oude man. Nu woont hij alweer 28 jaar in Kessel en voelt zich jonger dan toen.. 83 jaar. Mooi!! (oh ja, en Limburgs spreken.? daar doet hij niet aan)  Vandaag op de iets minder gezonde toer. Wat ga ik pakken? De gekleurde dropstaafjes? mmmm.. Of toch maar eerst het Limburgs kersenvlaaitje uit die onhandige doos? Het uitzicht is landelijk en de mais staat hier hoger dan in Brabant. Kan je zoveel eten dat je ontploft? Ik ben het nu wel aan het doen. Eetkicks noemt de oncoloog dat. Ze horen er nu even bij.

Het 1e zicht op Roermond met de hoge tv toren. Mooi! Wandelaars op het pad, even vermannen. Niet heel Noord-Limburg hoeft te weten dat ik zo langzaam ga. En dan de 1e fietsvakantieganger. Altijd speciaal! Ook een vrouw alleen. We passeren elkaar en zeggen gedag. Vandaag hoef ik niet zoveel. Laat mij maar heel de dag op deze mooie plek. Ik heb Eric al geappt, hij komt me in de avond halen. Lief! Misschien krijg ik thuis spijt maar ik heb opeens geen zin meer in de tent. 2 Nachtjes op de camping en 3 dagen fietsen is voor nu weer even genoeg geweest. Volgende keer naar Spanje of Parijs. 

Hoo, wacht even, een vrachtboot die mij inhaalt? Dat heb ik in al die keren langs de Rijn, Moezel of Maas nog nooit meegemaakt.. Hij is net iets sneller in de bebouwde kom van Neer dan ik. Uit frustratie pak ik maar weer een bankje. Er staan er hier toch tientallen. Het is prachtig op de steile, hoge dijk. Terugkijkend zie ik de kerk waar ik begonnen ben. En dat is niet zo heel ver weg.. Inmiddels is het 12.00 uur. Mijn dochter belt dat ze nog steeds jaloers is. Helemaal nu ik aan de Maas ben. Wij hebben samen verschillende rivieren afgefietst. De Niers, de Kyll, de Moezel en 3 x langs de Rijn. Haar lievelingsstad is Koblenz.  Misschien deze zomer nog langs de Erft en de Ahr? Ronde van 300 km, maar dat is misschien toch iets te hoog gegrepen.. Maakt ook niet uit, we hebben al zoveel gedaan. En die herinneringen blijven voor altijd. 

Op de dijk bij Neer, je zult hier maar mogen wonen.. En weer 2 fietsvakantiegangers. Na Neer, uitgestrekte vergezichten. Verschillende elektriciteitsmasten komen hier samen op weg naar de Maascentrale aan de A2. Heel in de verte zie ik de 2 enorme koeltorens al. Een kruising met 4 landweggetjes en allemaal gaan ze de weidse vlakte in. Een kapel en een bankje erbij. Het is net Frankrijk. Een stukje verderop weer zo'n mooi Limburgs kruis, vlakbij grindafgravingen. Terwijl ik onder de bomen zit komt er een auto aangereden. Hard remmend op het grindpad. Een vrouw en ze is in paniek. Er is een omleiding en de tomtom weet het niet meer. (en de vrouw al helemaal niet) Ze moet naar de Maasstraat in Neer. Nou daar is de kerk van Neer dus ik zou zeggen terug uit en dan rechts, rechts. Nee grindpad rechtdoor zou ik niet nemen. (dat overleeft u niet!) En nu moet ze ook nog achteruit rijden. Ze krijgt het er warm van en gooit haar vest uit. Haha dat is wat je meemaakt.

Door het dorpje Buggenum (nooit eerder van gehoord) en dan langs Horn. Ik wist dat de route hier saaier zou worden. Hier heb ik ooit eerder gefietst. Vanaf nu gaat het langs een kanaal (en natuurlijk de elektriciteitsmasten) Een kanaal waar je niks van ziet vanwege de hoge dijken. En zelfs de masten worden nu ook wel saai.. Toch blijf ik aan deze kant en laat ik Roermond links liggen. Ook aan de andere kant heb ik gefietst dus ik heb niet het idee dat ik nu iets mis. (hoewel het langs de Maas natuurlijk wel mooier is) Volgens een vieze vent met een felblauw autootje ben ik een lekkere stoephoer..? Hij vraagt nog hoe het met me gaat. Gek genoeg ben ik totaal niet onder de indruk. Hij staat ook onder de hoofdbrug en niet op een stille plek. Dat scheelt. En rennen kan hij niet, dat heb ik allang gezien. Het is broeierig warm maar zolang je blijft fietsen is het windje heerlijk. Toch nog een heel aantal kilometers ongewild aan die stoephoer gedacht. Dit had ik op al die afgelegen paadjes van de afgelopen dagen niet mee willen maken. En natuurlijk denk je dan ook aan je dochters.. Wat een verknipte mensen op de wereld. Langs een grote sluis en dan over een smal bruggetje bij de Maasplassen. Hier mag je in de Maas plassen. (grapje van mijn schoonmoeder en inmiddels ook van mij) Achter mij zit een auto te duwen. Ik denk; gewoon even wachten l*l. Hij denkt; gewoon even doorfietsen trut. Nu nog onder de A2 door en dan langs de mooie Maasboulevard van Wessem. Hier wilde ik op Eric wachten maar ik heb nog tijd genoeg om door te fietsen naar Thorn. Mooi fietspad door natuurgebied. Ik fiets naar het dagstrand waar mijn broer vaak gaat zeilen. Er is niks te doen op deze maandagmiddag. Nog een stukje rechtdoor en dan tik ik België aan. Zo wordt het toch nog een buitenlandse vakantie! Ook in Thorn weet Eric me weer feilloos te vinden. De fiets gaat in de auto en we rijden  binnendoor terug, met onderweg een frietje. Het waren 3 fantastische dagen!