43. Hoop

Sinds 2 maanden eet ik geen suiker en hoop ik nog steeds op een wonder. En ja, hoop doet leven!

Het is 2 maanden na het angstaanjagende bericht van de nieuwe uitzaaiingen.  Toen overtuigd dat de laatste fase voor mij was ingegaan, en nu is er toch weer nieuwe hoop. Na een extra speciale zomervakantie (op de scooters dwars door Frankrijk) opnieuw naar Nijmegen voor een ct scan. En dan heeft de oncoloog het toch weer over een nieuwe hormoontherapie  die ze willen gaan starten. Zo ongelooflijk blij toen ik dit hoorde. Er wordt nog steeds aan me gesleuteld. Yippie ahjee!! Het is ongelooflijk hoe vaak goed en slecht nieuws elkaar afwisselen. Ik ben de tel allang kwijtgeraakt. Leven tussen hoop en vrees. Letterlijk! Telkens weer.