Week 8
En weer een week voorbij. Ondanks dat je op een dag voor het gevoel veel te weinig doet (en kan doen) gaat de tijd best heel snel.
Afgelopen week op sommige momenten best veel gedaan. Meer dan in de afgelopen weken op een dag maar stukken minder dan voor de operatie.
Het lopen gaat steeds ietsje beter. Ik loop rechtop en niet meer als een 80 plusser en ik probeer elke dag een stukje hard te lopen. De conditie moet echt omhoog. Dat is best nog zwaar. In het begin was het 30 meter en nu na een week al iets van 50 meter. Nog geen afstand maar een beginnetje. Ik wil heel graag weer sporten. Maar dat zit er nog lang niet in helaas.
Qua vermoeidheid is het deze week een drama. Twee dagen geleden deed ik iets te zwaar werk in de tuin een half uurtje en ik lag daarna om 11 uur smorgens alweer een dik uur in bed. De kleine uurtjes liggen werden zelfs een uurtje slapen (soms langer dan dat) Ondanks vitaminepillen...
Het lekken wordt steeds iets minder. Nu zit ik op een echte halvering ten opzichte van 2 weken terug. Maar altijd nog tussen de 10 en 25 gram per dag.
De fysio vond het aantal nachtelijke plasbezoeken te veel en stuurde me naar de dokter voor medicijnen om de overactieve blaas te kalmeren. Als je snachts 4 tot soms 6x wakker wordt is dat alleen al dodelijk vermoeiend overdag. Na overleg met het ziekenhuis eerst een urine onderzoek laten doen. Dat was schoon. Gek genoeg zakte de aandrang snachts ook naar 2, soms 3 dus ik wacht even af nog. Eerst maar weer eens een dag lang weer drinken en plassen bijhouden.
Qua pijn soms wat gevoelig op nieuwe plekken. Dat komt vast door het doen van allerlei kleine klusjes in de tuin.
Tot over een week!
5 reacties
Hey Harrie,
Met interesse heb ik al jouw blogs tot en met deze gelezen. Man, dat is best wel een lijdensweg die je gaat als dat kreng eruit gaat. Brrrr, ik sta nog aan het begin, hoop deze week een afspraakdatum te horen bij het CWZ. Ik ga jouw blogs nog eens lezen en dan notities maken, wat ik al wist dat er voor de operatie al met Macrogol wordt begonnen.
Ik denk dat ik alvast de Plus ga leegkopen voor de Paracetamol. Ben benieuwd hoe het CWZ m'n bloedstollings vertrager gaat aanpakken. Het zal nog wel een kluif worden, hoop alleen niet dat er nazaten van kanibalen bij zitten.
Dank voor jouw ervaring, Victor
Hoi Victor,
Wat ik wel heb begrepen dat ik wel een uiterste ben met wat tegenslagen. uiteraard kan het vast nog erger maar ook stukken beter dan bij mij. Als ik terug kijk valt alles ook wel weer mee. Je vergeet snel dingen en je leeft jezelf er doorheen. Ik hoop dat je er wat aan hebt want toen ik er voor stond kon ik bijna geen info vinden. En een hoop dingen vertellen ze je niet van te voren.
Laat het zeker geen reden zijn om niets te doen. Laat je zeker behandelen en in het CWZ heb ik alle vertrouwen. Maar zorg wel dat je zelf actief blijft in alles. Hoe slecht je je ook voelt. Zeg wat je wil vragen en ook wat er niet goed gaat of wat je niet begrijpt. Sterkte en beterschap
Hey Harrie,
Iedereen is een eigen chemische fabriek, een wonder op pootjes en de een zal makkelijker piepers laten jassen dan een ander. Omdat ik weer gezond wil worden, het is ten slotte eigen belang, zit ik er boven op als een bok op de haverkist. Ik ben kritisch genoeg, anders had ik me wel in het vorige ziekenhuis, waar ik geen goed gevoel bij had, laten behandelen. Dat vorige ziekenhuis is twee keer zo dichtbij en de reiskosten zijn ongeveer de helft, maar ik voel me niets beter dan een ander maar ook niets slechter.
Natuurlijk vertel je in jouw volgende blog dat het weer een stukje beter gaat. Enne ik ga morgen naar Nijmegen voor m'n eerste gesprek, morgenavond zal ik hier kond van doen, hihihihi
Groetjes, Victor
Ik ben benieuwd hoe het is gegaan. Goed weekeind
Hey Harrie,
Het ging goed, alleen al de entree in het ziekenhuis voelt als een ontvangst. In verband met m'n recente hikje in't heufd wil de uroloog minimaal een half jaar actief volgen, hij weet dat, zoals dat in het dossier staat, ik een wens heb om RARP te ondergaan.
In blijde verwachting zie ik uit naar de uitslag van de volgende PSA-test over drie maanden. Voor de rest gaat het goed met me, en ik ben ook een beetje actief voor m'n beoogde nierontvanger en heb gisterenavond voor haar meegelopen in Amersfoort, zie m'n blog " Dat terzijde "
Victor