Zwart gat
De sterfdag is voorbij. Ik heb gisteren geen enkele keer gehuild, maar juist genoten van de dag en de herinneringen. Ik heb goed geslapen en bevond me vrijwel de hele dag onder de mensen. Ik kreeg veel appjes dat mensen aan ons dachten en voelde me geliefd.
En nu vandaag.. is daar het bekende zwarte gat. De berichtjes zijn stilgevallen en we zijn weer alleen thuis. Ik voel me vandaag heel eenzaam, op een manier die vrienden en familie niet kunnen verhelpen. Daarnaast ben ik zo ontzettend moe en krijg het gewoon niet voor elkaar om ook maar iets te doen. Dus we houden maar een pyjamadag, kijken veel filmpjes en eten wat we willen. Ik beloof je dat je morgen weer een mama hebt die er voor gaat.
There are 8 billion people in the world
But not a single one who understands
I might as well be the only living girl
Wanna be happy, but feel embarrassed to say that I'm lonely
4 reacties
Eerlijk en misschien wel heerlijk deze dagen. Voor mij noodzakelijk om tot mezelf te komen.
Even wegkruipen onder t dekbed....
Zwarte gat? Of de streling van de stilte, t terugvinden van jezelf...whatever?
Momenten voor jezelf en je dochter. Het is altijd de stilte na de storm die heftiger is.
En er zijn geen betere dagen dan pyamadagen!
X
En daarom is het zo fijn om hier te delen. Hier is het begrip. En misschien zijn stilte en rust wel een beter woord dan zwart gat. Hoognodig af en toe, een oplaadmoment. Bedankt!
herkenbaar <3