Tijd voor taart!

Iedereen die mij al langer kent weet het: ik houd van taart. Elke gelegenheid is bij mij een reden voor taart. Alleen al daarom vier ik altijd graag mijn verjaardag. Jeffrey had er een hekel aan, van hem hoefden we zijn verjaardag nooit te vieren. Teveel gedoe. Ik mocht ook niet alles regelen, want dan zat hij alsnog met die "ellende".

Aangezien ik jarig ben in december en Jeffrey in februari besloot ik al vroeg in onze relatie onze verjaardag samen te vieren in januari. Dan is die drukke decembermaand tenminste voorbij en vierde Jeff alsnog gewoon zijn verjaardag, of die nou wilde of niet. Altijd maakte ik dan zelf de kwarktaarten. Jeff hield niet van taart, alleen appelkruimelvlaai, maar mijn kwarktaarten at hij graag. 

Maar door kanker veranderde dat. Jeff wilde ineens graag zijn verjaardag vieren. Dankbaar zijn dat hij nog een jaar erbij mocht schrijven en samenzijn met familie en vrienden nu het nog kon. Zijn eerstvolgende verjaardag na de diagnose, toen hij 33 werd, hebben we groots gevierd in een zaaltje op het werk van mijn broer. Een surpriseparty, tijdens corona. Een zeer geslaagde, want Jeff had niks in de gaten. Het bleek meteen zijn laatste verjaardag te zijn. 

Na zijn overlijden veranderde mijn mening over het vieren van mijn verjaardag ook. Het hoefde voor mij niet zozeer. Vorig jaar viel mijn verjaardag enorm zwaar. Ik werd toen 34 jaar. Een leeftijd die Jeff nooit heeft mogen halen. 

Maar nu dit jaar. Gisteren was ik jarig, ik ben nu dus 35 jaar. En deze keer voelde het oke. Milou wilde zelf een cadeautje voor me kopen, mijn zus heeft haar geholpen. Milou had schijnbaar al helemaal in haar hoofd zitten wat ze voor me wilde halen. Een ketting met een hartje. Superlief! En op mijn werk hadden collega's een ballon opgehangen. Die heb ik na mijn werkdag gewoon aan mijn tas gebonden en ben zo naar huis gefietst. Ik heb me gisteren écht weer jarig gevoeld.

Ik ben dankbaar dat ik weer een jaar ouder heb mogen worden. Morgen vier ik het samen met familie en vrienden. Ik ga het leven vieren en proosten op degenen die er niet meer zijn. 

En ik ga kwarktaart eten. Ik heb ze dit jaar weer gemaakt. Vier stuks maar liefst, want ik houd graag wat over. En ik ben me er toch een partij trots op! I did it! De reuzenstap vooruit is weer gemaakt. 

Een stapje mag ook achteruit.
Het is prima om even stil te staan. 
Zolang je daarna maar met een reuzenstap.
Weer vooruit kan gaan!