Kusje op de maan
Ik heb een regenboogkristal voor mijn raam. Als de zon er op schijnt zie je heel veel regenboogjes in de kamer. Ik vind het altijd iets heel magisch. Een dag na het overlijden van Jeff zagen we een hele heldere regenboog. Dus, net als de maan, heeft de regenboog ook een betekenis voor ons.
Zojuist zag ik een beetje extra magie. Het leek namelijk net of er een kusje op mijn maanlamp stond. Het biedt me troost en steun. Een "ik ben hier, ik zie je, ik ben trots".
En het geeft me meteen wat extra kracht voor deze feestdagen.
Het is al de vierde kerst en nieuwjaar zonder Jeff. Dit is het eerste jaar dat ik wat optimistischer ben over deze feestdagen, dat ik de magie weer voel. De laatste tijd ben ik me steeds meer bewust waar ik vandaan kom, door wat voor enorm diep dal ik ben gegaan. En door dat te beseffen, zie ik steeds meer in hoe mooi het leven is. Hoe dankbaar ik mag zijn voor wat ik wel nog heb. En dit kusje op de maan versterkt dat gevoel nog veel meer.
Ik wens je liefdevolle dagen. Ik hoop dat het rustige dagen zijn, met momenten die je voor altijd koestert.
Liefs, Ditta
1 reactie
Lieve Ditta,
Wat je schrijft is zo vol liefde.
Voor Jeff, voor jezelf, maar vooral ook voor je dochter. Zij draagt haar vader niet alleen in verhalen, maar in jouw blik, jouw woorden, jouw aandacht voor die kleine tekens van magie.
Dat regenboogkristal, die maan, dat kusje — het zijn geen toevalligheden. Het zijn momenten waarin liefde zich nog steeds laat zien, op een andere manier. Zacht, maar aanwezig. Alsof hij inderdaad zegt: ik ben hier, ik zie jullie, ik ben trots.
Dat jij dit alles meedraagt terwijl je zwanger was, en daarna moeder werd, raakt me diep. Wat een kracht, om door zo’n dal te gaan en tóch de schoonheid weer toe te laten. Niet door te vergeten, maar door te blijven verbinden.
Je dochter zal haar vader leren kennen via jou.
In de manier waarop jij kijkt.
In wat jij benoemt.
In de ruimte die jij laat voor herinnering én voor leven.
Dat jij nu, vier jaar later, weer iets van magie voelt rond deze dagen, is geen verraad aan wat was — het is een teken van hoe diep je liefde is geworteld.
Ik wens jou en je dochter rustige, liefdevolle dagen toe.
Met kleine momenten die blijven hangen.
En met genoeg licht om samen verder te gaan.
Liefs Frennie 🤍