December

Daar zijn we dan. Het is december. Sinterklaascadeaus inpakken, daar maar twee verschillende namen opschrijven. De kerstboom neerzetten, ook maar met zijn tweeën. Mijn verjaardag, vorig jaar ben ik ouder geworden dan hij ooit zal zijn. Een kerstdiner met familie, maar met een lege stoel. En dan als afsluiting oud en nieuw, weer een nieuw jaar dat hij nooit zal zien. 

Het hoort een magische maand te zijn, vol samenzijn, samen vieren. Maar het is nu een confronterende maand vol eenzaamheid. Toch probeer ik die magie aan te brengen, voor Milou. Het kost me ontzettend veel energie en tranen, maar het is het waard als ik dat blije gezichtje van Milou zie. Alleen daar doe ik het voor. Maar als het aan mij had gelegen hadden we deze maand gewoon overgeslagen en zat ik ergens in een hutje afgesloten voor de rest van de wereld.