De kracht van schrijven

De kracht van schrijven

Naarmate mijn leven zich steeds meer af speelt tussen de muren van mijn huis, veranderen mijn interesses mee. Tot vorig jaar was ik erg gericht op weggaan en leuke dingen buitenshuis doen. Nu gaan we nog steeds wel eens weg, maar die keren zijn spaarzamer geworden. Het kost steeds meer. Niet alleen financieel maar vooral ook qua energie. Dagen en soms weken bij moeten komen van een uitje maakt dat een uitje het echt meer dan waard moet zijn. En vaak is het dat niet. 

De eerste jaren nadat mijn werkzame leven stopte, ben ik veel aan het haken geweest. Haken doe ik nog steeds wel, maar het geeft niet altijd meer de voldoening die het ooit gaf. Echt uitgehaakt ben ik niet, maar soms wel een beetje moegehaakt. Ook protesteert mijn lijf steeds vaker. 

Het afgelopen jaar ben ik me meer gaan richten op handletteren en tekenen. Handletteren heb ik eerder gedaan, tekenen niet. Dat kon ik niet. Nu blijkt dat reuze mee te vallen. ‘Iedereen kan tekenen’, waren ooit de wijze woorden van mijn beste vriendinnetje. Wat mij betreft, bleek ze gelijk te hebben. In mijn geval is het vooral natekenen, maar ach, dat mag de pret niet drukken. Vol trots laat ik mijn werkjes zien aan man en puber. 

Mijn grote liefde blijft toch het schrijven. Toen het ziektewiel begon te draaien, nu 5,5 jaar geleden, stortte ik me op het bloggen. Schrijven werd een manier om me te verbinden met de buitenwereld. Dat wat ik niet goed durfde of kon vertellen, schreef ik wel in mijn blogs. 

Waar ik eerst vooral naar buiten toe schreef, ben ik me het laatste jaar meer gaan richten op het naar binnen toe schrijven. Niet meer schrijven voor publiek, maar schrijven om mezelf beter te leren begrijpen. En de laatste tijd ook: schrijven, gewoon omdat ik het leuk vind om te schrijven. 

Als er steeds meer wegvalt, is het een enorme kunst om iets te blijven vinden wat je weet te raken. Iets wat resoneert met je hart. Je moet zo uitkijken dat je leven niet alleen maar draait om ziek zijn, voorkomen dat je terugvalt en proberen zo goed mogelijk te herstellen. Ziek zijn is vaak meer dan een dagtaak. Een zware dagtaak. Dus ik prijs me gezegend dat ik nog steeds mag en kan schrijven.