Over mij

Je kunt niet voorspellen wat voor gevoel het geeft als je moeder zo'n diagnose krijgt. Twee dagen was het 24/7 in mijn gedachten, de eerste nacht gaat er van alles door je hoofd, veel vragen, onzekerheid, horrorscenario's en viel ik in de kleine uurtjes in slaap. Daarna vlakt het wat af en heb je acceptatie. Hierna was het wachten op de definitieve diagnose.

Bij de definitieve diagnose, ze heeft de agressiefste vorm, had ik weer twee dagen nodig voor acceptatie, waarna het weer afvlakt. Daarna blijf je gewoon doorgaan en denk je alleen aan vandaag