Evan 1 jaar
En toen was het 6 april. Onze jongen alweer 1 jaar. Al heel de week voel ik me wat emotioneler als anders. Ben wat meer geprikkeld. Of dat nu komt door zijn verjaardag of door het wachten weet ik niet helemaal. We zijn de ochtend begonnen met bananen pannekoeken. Zijn favoriet. We hadden ons best gedaan op de versiering en rond 14.00 uur kwamen de eerste mensen.
Hij vond de aandacht maar al te leuk en heeft geen kick gegeven. Alles vond hij prachtig. Wie hem ook pakte, het maakte hem niet uit. Hij is behoorlijk verwend door iedereen en dan hebben we het nog klein gehouden. Nou aan de cadeaus was het niet te zien.
Half 8 gingen de laatste de deur uit. Kleine naar bed en ik was helemaal gesloopt. Mijn rug naar de klote. Pat ging al vroeg naar bed, maar ik had nog even een momentje voor mezelf nodig. Ik moet altijd even ontprikkelen. Toen ook even een paar traantjes gelaten. Kan ook even niet plaatsen wat mij emotioneert. Had ik ook gejankt als ik geen kanker had gehad? Ik heb geen idee.
Ondanks dat het te opereren is waak ik dat er toch complicaties gaan zijn of dat het toch weer snel terugkomt. Ik juich nog niet te vroeg zeg maar. Ik dacht ik schrijf het in de avond nog even van me af, maar had even de behoefte niet. Mijn hoofd zat vol en mijn lichaam deed zeer. Op tijd naar bed dus. De afgelopen weken sliep ik zo'n 4 a 5 uur maar gelukkig afgelopen weekend 6 a 7 uur per nacht gepakt. Die kleine slaapt ook eindelijk door tot circa half 7 dus dat scheelt ook weer.
Op zijn verjaardag niet veel aan kanker gedacht gelukkig. Genoten van de familie en mijn kleine pikkie. Op deze dag bestond het even niet.
Nu weer op naar de echo van mijn lever morgen. Ben toe aan duidelijkheid, want ze wisten toch nog niet zeker of de operatie in 1 dag of 2 dagen gingen doen. Komende week kan mij niet snel genoeg gaan. Ben er zo klaar mee. Wil herstellen en weer doorgaan met leven. Geen idee of dat zomaar kan, maar in mijn gedachten wel!
Vandaag ook weer even op kantoor mijn gezicht laten zien. Toch ook wel weer even fijn. Daarna kapot thuis en zelfs nog even 2 uur geslapen. Ben nu nog steeds moe en weinig energie. Last van mijn rug nog steeds. Dus sluit deze blog lekker af en ga mijn mandje in. Komende week weer een nieuwe met duidelijkheid over de operatie.