Vooruitgang

Ik ben al een paar dagen aan het bedenken hoe ik ga opschrijven hoe het gaat. Het makkelijkste is twee berichten. Een over de gang van zaken en wat er de afgelopen weken is gebeurd en een over de emotionele stand van zaken. Want dat laatste verdient toch wel apart de aandacht. Maar nu eerst de gewone update. 

Het is inmiddels vier weken na de operatie. Lichamelijk gaat het hartstikke goed. Ik kan steeds meer dagelijkse dingen zelf. Zwaar tillen lukt nog niet zoals een vol boodschappenkrat, maar de wasmand naar boven tillen is geen probleem meer. De linkerarm wordt ook steeds beweeglijker. Van de voorkant wil 'ie bijna helemaal omhoog, vanaf de zijkant tot net boven de schouder. Dan trekt de wond nog teveel. 

Ik ben dan ook druk met oefeningen hiervoor. En ik ben weer bij de fysio gestart. Ook probeer ik zoveel mogelijk te wandelen. Gisteren ruim een uur en 3 km in het bos! Dat is goed voor de energie en conditie, dat bouwt ook steeds verder op. 

Wel moet ik goed aan een dagindeling doen, want ik ben nog snel moe.  Maar dat herstelt wel weer na wat rust. Het mooie weer helpt daar erg bij, goed voor het humeur en de energie. Uiteraard goed insmeren als ik naar buiten ga. 

Vorige week had ik weer afspraken in het ziekenhuis voor de voorbereiding van de bestraling. Ik moet 15x bestraald worden, iedere werkdag, dus in totaal 3 weken. Bijwerkingen kunnen zijn vermoeidheid, huid die gaat verkleuren, last van de slokdarm bij slikken en voor de lange termijn een oedeemarm. Bovendien 2% kans meer op een hartinfarct in de toekomst. Omdat ik nog jong ben wordt er gekeken of ik in aanmerking kom voor bestraling in Groningen. Daar werken ze met protonen, wat minder schade aan mijn weefsel en organen geeft. Als dat genoeg voordelen heeft t.o.v. Isala, dan is dat een optie. Anders wordt het niet vergoed door de zorgverzekering. 

Die dag ook meteen door de CT scan geweest. Uiteraard moesten de armen weer omhoog. Dat was nog een hele uitdaging, want links ging nog niet zo goed. Ook een paar keer de adem in moeten houden. Daardoor blaas je de longen op en komt het hart verder weg te liggen voor de bestraling. De kans dat het hart dan wordt geraakt is kleiner. Nadelen van borstkanker links. Omdat het heel exact komt hoe je ligt, heb ik een paar zwarte tatoeage punten gekregen. Aan de hand daarvan kunnen ze me iedere keer weer goed leggen.  

Uiteindelijk allemaal gelukt. Belt de radioloog donderdag op dat er toch nog teveel vocht zit... Die is niet direct zichtbaar of merkbaar. Maar goed, op deze manier kunnen ze geen goed plan maken. En bestralen met vocht is niet handig, dan komt de bestraling niet op de juiste plek. Dus nu aanstaande donderdag opnieuw door de scan. Hopelijk is dan wel alles goed. Dus maar flink blijven bewegen om het vocht af te voeren en oefenen met adem inhouden. 

Woensdag heb ik weer immuuntherapie. Dat wordt de eerste keer dat ze de pac gaan aanprikken. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat. Ik kan nu wel voelen waar het ding zit, net onder de wond. Heel raar gevoel. Er zit iets hards onder je huid...

Met de wond zelf gaat het goed. Heelt mooi, blauwe plekken bijna helemaal weg en nog steeds geen pijn. Hopelijk is er over een jaar weinig van het litteken meer te zien. Het voelt wel raar als ik nu over de huid ga met de vingers. Vooral hard weefsel, misschien wel zenuwen. Ook zitten mijn ribben er vlak bij. 

Ik loop nu dus dagelijks met de tijdelijke prothese rond. Daar ben ik niet zo blij mee. Het ding is te groot om in de bh te krijgen, dus het verplaatst nogal eens. De vorm is ook niet echt handig. Dat blijft nog erg wennen allemaal. Als de huid en wond na de bestraling goed zijn, dan ga ik zo snel mogelijk voor een echte prothese in plaats vanaf minimaal 3 maanden. En nieuwe lingerie natuurlijk. 

Verder kwam ik er laatst achter dat mijn ogen achteruit zijn gegaan. Ik moest toch nog voor controle naar de opticien, dus dat maar vervroegd. Bleek dat mijn cilinder niet meer goed is, die moest sterker. Waarschijnlijk door de chemo, maar ook een deel normale slijtage. 

Ik heb vorige week voor het eerst in dit hele ziekteproces een boek gepakt. En die is al uit! Dus met de concentratie gaat het de goede kant op. Mooi vooruitzicht voor de zomer, kan ik lekker lezen. 

Qua eten gaat het ook steeds beter. Ik kan weer zelf koken en maak het steeds wat moeilijker qua bereiden, maar ook qua eten zelf. Gisteravond lekker zalm met asperges gehad! En al zelf soep uit een pakje gemaakt. De porties worden ook weer wat meer normaal. Alleen als ik niet thuis ben veroorzaakt het nog wat problemen. 

En ik kan al zelf bezig in de tuin! Vooral zittend onkruid verwijderen, maar het begin is er en de tuin begint weer ergens op te lijken. 

Autorijden lukt me ook weer. Binnenkort de snelweg weer proberen. En de fiets nog wegbrengen voor een beurt zodat ik wat verder weg kan komen met dit mooie weer. Ben benieuwd hoe het fietsen gaat met mijn verminderde gevoel voor evenwicht.

Dus wat dat betreft gaat het echt de goede kant op. En daar ben ik erg blij mee.