niet lekker in zijn vel
Goedemorgen, even van mij afschrijven.....Sam heeft een enorme dip, zegt net dat hij merkt zijn vechtlust te verliezen. Er moeten lichtpuntjes komen. Dan kan er gezegd worden...geef hem een schop onder zijn kont, maar dan komt er alleen maar ellende van. Heeft vandaag wel gewandeld, maar komt in de stad en denkt...bah, al die mensen .elke dag zeg ik wel: ga wandelen, er staat een fiets boven en een crosstrainer. Ik zie het ook aan hem en hij zegt, morgen zal het beter gaan. Ja,ja, morgen, morgen. Er speelt van alles, bijna 3 maanden geleden dus 2 hersenmetastasen en nu moet hij contact maken met CBR. Allemaal gedoen, maar misschien mag hij dan wel weer rijden Het niet rijden betekent ook...geen vrijheid, gewoon het idee. Ook gedoe met zijn ex over curatorschap. Hij wil dit niet, zoek het uit zeg maar. Ook ziet hij bijna niemand, zijn eigen kinderen komen ook zelden hier heen. Mijn kinderen ook bijna niet, maar ja, ze zijn op en af verkouden en Sam is vatbaar. Videobellen doen we wel, maar dat is toch anders. Misschien moet hij met iemand praten, maar zegt dan: ik zal wel gebeld worden door het AVL. Al met al, we worden er beide niet vrolijk van. We gaan volgende week een kort weekje weg, maar als het zo moet, heb ik er niet veel zin in. Hij heeft zo te zien niet veel zin in dingen. Ik heb zelfs gezegd: Dan stop je er toch mee? Daar reageert hij weer op met: Ik ga wel door hoor, maar ik voel mij nu zo. Ik wordt verdrietig......
7 reacties
Wat een verhaal.
Ik lees "niet lekker in zijn vel" maar ook niet lekker in Jouw vel.
Ik krijg meer het idee dat jij met iemand moet praten want het is duidelijk dat de emmer overloopt.
Wat ik helemaal niet gek vind. Ook niet als ik t proces van. Je partner lees dan zie ik veel willen en tegelijk moeten loslaten waar niet altijd een schakelaar direct voor gevonden kan worden.
Dat is een proces ook voor de partner.
Via de huisarts heb ik en mn partner indien gewenst afzonderlijk contact met een humanistisch raadsvrouw/man
Ik zou zeggen: Wat let je om daar mee in contact te treden?
Een blog schrijven is stap 1 maar in de praktijk niet toereikend. Je hebt in deze spanningen iemand nodig die luistert en vraagt en af en toe ondersteund met raad.
Die kun je niet verwachten van. Je man want die is doorlopend bezig met zijn eigen proces.
Zet een stap voor jezelf wat indirect ook een stap voor elkaar is!!!
Ik snap wat je voelt! Mijn man had dat toen ook, zou het door de uitzaaiingen in het hoofd komen vroeg ik me altijd af. Mijn man wilde heel graag vechten maar volgens mij voelde hij langs alle kanten dat hij het niet ging redden. Zou Sam dat misschien ook denken of voelen zonder dat met jou te delen, om je te sparen? Dat doet natuurlijk ook wat met hem die eventuele wetenschap. Je moet ook echt goed voor jou zorgen, met iemand praten. Mocht je behoefte hebben om te praten met een lotgenoot (want die heb jij ook) laat maar weten. Ik ben altijd bereid om te luisteren. Sterkte! X
Sam voelt zich opgesloten ook omdat hij nog niet mag auto rijden. Vind het vervelend dat ik overal mee naar toe moet voor hem. Snap ik allemaal hoor, maar soms vliegt dat gemopper mij aan. De scan zit er ook aan te komen en dat brengt ook weer de nodige spanning. Bedankt voor je reactie.
Lieve Anneke,
Wat ontzettend verdrietig om te lezen dat het zo slecht gaat met jou en Sam. Blijf het er hier maar uitgooien. Ik wens je zo dat het weekje weg jullie goed gaat doen. Wellicht een idee om zelf psychologische ondersteuning te zoeken bij de huisarts of het AVL? Bij het AVL zijn ze er ook voor naasten, want die lijden net zo hard.
Sterkte lieve vrouw en liefs, Monique
Dank je wel voor je lieve woorden. Op de melanoom site krijg ik, net als hier, heel veel steun en tips. Ik ga binnenkort het inloophuis bezoeken. Sam is ook wat verkouden geworden waar hij dan ook weer van baalt. Het komt wel goed.
Het AVL biedt ondersteuning hierin. Ik praat zelf geregeld met Anke. Eerst dacht ik ook niks voor mij, maar ze zijn een luisterend oor voor alles. Ook voor de partner. Je kan dit regelen via de verpleegkundig specialist. Het is soms zwaar en daar kun je niet altijd zelf uitkomen en deze mensen zijn er voor. Veel sterkte.
Ach, wat droef om te lezen. Sam heeft buiten jou niemand om zijn nood te klagen, maar anderzijds voelt het ook helemaal niet eerlijk dat jij dan maar met alle zwaarte en donkerte wordt overladen. Hoe mooi jij ook je best doet, het is toch ook nodig dat er voor jou gezorgd wordt. En als dat lastig is voor Sam omdat ie zo opgeslorpt wordt door zijn eigen emoties, dan treed ik de anderen die hier reageerden bij en denk ik dat jij toch best ergens gaat aankloppen.
Je ziet hem zo graag en je doet zo ontzettend veel voor hem... Maar geen enkel vat is eindeloos... Ik geef je een dikke knuffel!!