Doorstart

Zojuist heb ik een intensief gesprek gehad met de plastisch chirurg.
Mijn oren klapperen er nog van.
Na een kort onderzoek kreeg ik gelijk te horen dat een reconstructie wat hem betreft geen enkel probleem is.
Maar dan al die mogelijkheden en opties, het duizelt me eerlijk gezegd.
De 24e heb ik een gesprek met de oncologisch chirurg en die zal uiteindelijk met het team beslissen of ik in aanmerking kom voor een reconstructie, gezien mijn uitzaaiingen en de daarbij nu eenmaal behorende risico's.
Daarbij ben ik drager van het check 2 gen dus moet ook overwogen worden of het een optie is de andere borst te amputeren.
Na een reconstructie is het herstel 6/9 maanden voor de andere borst aangepast wordt zodat het weer een stelletje wordt.
Bij de optie van alles eraf gaat het in 1 operatie die maar liefst 14 uur duurt.
Eet en koffiepauzes meegerekend want dat gaat gewoon door tijdens de operatie.
Als ik aan de narcosetijd denk moet ik wel even slikken.
Maar voor nu ben ik gewoon echt blij met een slag om de arm dat wel. maar ik hoop en bid dat dit gaat gebeuren.
Een nieuwe start nee dat niet, ik noem het een doorstart.
Ik denk even niet aan de MRI in mei, ik denk nu aan een borstenpaar á la Angelina Jolie.
Beetje oppervlakkig ? Dat zij dan maar zo want naast diepzinnigheid en denken aan de kwetsbaarheid van het leven mag je ook genieten daar hebben we het wel eens meer over gehad.
En het vooral toch maar dankbaar zijn omdat ik er tenslotte nog ben blablablabla ook helemaal mee eens.
Maar ik durf ook te hopen op een "mooi" herstel.
Mocht dit allemaal om wat voor reden dan ook niet doorgaan, heb ik toch vandaag een blij en positief gesprek gehad.