21 juni

Behalve mijn geboortedag is het ook de langste dag van het jaar.
Dat kun je op twee manieren opvatten.
Pessimistisch: vanaf morgen gaan de dagen weer korten.
Optimistisch: Hoera de zomer is begonnen.

21 december is de kortste dag, reden voor een feestje ondanks die verschrikkelijke donkere tijd gaan vanaf dan de dagen lengen.
Ik zie dat als het kruipen uit een donker dal, je bent er nog niet uit maar wel onderweg naar het licht.
Vanaf 21 juni gaan we weer richting dat dal, je merkt het nog niet gelukkig maar het is wel zo.
Dat gevoel heb ik nu, ik loop recht op een dal af.
En ik moet daar doorheen hoe dan ook.
Ik heb gelezen in het boek van Wilkin en Aukje van der Kamp over psalm 23 dat je niet alleen dat dal ingaat want de Herder loopt voorop.
Ik ga niet door dat dal, ik wordt geleidt door het dal, dat maakt het ineens heel anders.

Het plekje op mijn lever is volgens de MRI een uitzaaiing en maandag hoor ik hoe en wat ze in de Daniel den Hoed gaan doen.
Een marker plaatsen als dat technisch mogelijk is.
En mijn haar zit er ook nog steeds, krijgt de meest delicate verzorging die mogelijk is.

Iedereen een goede zondag morgen.