Vervolg ziekenhuis, uitstel 4e ac kuur 😔

De volgende nacht in het ziekenhuis verloop iets beter als de nacht ervoor. Alsnog veel wakker, en de temp vliegt elke keer de lucht in.  Had ook een ander pufje gekregen die niet op de hartslag werkt.

Zo had ik het ijskoud met een temp van 39,8 en 2 dekens om. Besloten om de pcm iets eerder te geven, zodat ik nog even kan proberen te slapen. Mijn bed is vies en nat, gatverdarrie. Ik ben nog even emotioneel, en de zuster blijft even zitten. Ik geef aan dat ik er klaar mee ben, en de benauwdheid niet prettig is, en alles zo ontzettend zeer doet van het vele hoesten, volgens mij zijn de ribben en rug erbij gekneusd 😅

Vanmorgen willen ze beginnen met prednisolon, liever niet… word ik weer zo gejaagd van. Maar het geeft me een boost…

Zo starten we de dag weer slecht,  ondanks de pcm blijft die hoog ( boven 39-40) bennheel benauwd, raggel, de arts komt langs maken zich nu toch wel zorgen, maken een longfoto, de longarts komt langs, zien ze niks op, tijdens het luisteren hoort ze wel vanalles, dus krijg een ct scan longen, en als daar niks op te zien is geeft de al aan volgt een bronscopie, ( met slangen via de keel na de longen onder roesje) waarop ik antwoord; ik hoop dat er wat gezien wordt bij de ct scan haha.

Voor de zekerheid moet ik vanaf nu nuchter blijven. Een goed uur later word er toch een dubbele longontsteking gevonden. Gelukkig niets ergers. Ik hoef het andere onderzoek niet.

(Kamer ingereden ennik moest kotsen, fijn lekker kan er ook wel bij. )

Hier was ik best wel even opgelucht. Ik was bang voor toch een uitzaaiing ofzo, alles gaat door je hoofd heen.

Ik krijg een andere antibiotica, hierop gericht in tabletvorm.

Ik heb 1 nieuw pufje gekregen, en 2 andere vernevel vloeistoffen waarvan 1 ruikt naar rotte eieren.

(Hier bij mocht iknook weer kotsen, niet zo gek)

Vloeistoffen voor vernevelen, die niet op de hartslag werken.  Omdar die al elke keer zo hoog was.

Bloed druk is ook vaak wat te laag.

En ohja, ik ben trouwens ook al aan de schijt, door al die antibioticas denknik haha.

ook heb ik last van een soort oorsuis, volgens de dokter past dat bij het virus wat ik draag.
 

Bloed was ook allemaal niet goed door de kuur natuurlijk, sommige waardes extreem verlaagd. Zit trouwens ook in druppel isolatie, door het virus en bescherming voor mezelf. ( vanaf begin)  ze komen dus ‘beschermd’binnen.

Hierdoor kreeg ik toch nog een ander antibioticum erbij via het infuus, 4x daags.

Vanaf deze dag in de avond zakt eindelijk voor het eerst de temperatuur terug maar 38,2. Nou dit was al heel prettig. Ik zweette alles eruit, voelde me vies en heb me nogmaals afgespoeld.

Vanaf hier word het wat beterder. Pff ik ben me ervan bewust dat ik erg ziek ben/ben geweest.

Emoties gingen alle kanten op, en vond het soms zelf ook een beetje eng.

Die nacht heel slecht geslapen, en ook ontzettend gezweet, bed was doordrenkt dus lekker alles eruit.  Broeder heeft het bed 2:30 verschoond en mij ook haha .

Zullen we de metingen even doen. Ja benieuwd. 36.5 wat fijn!!

Nou en toen mn schone bedje weer in, dat was wel ff fijn! Tegen de ochtend aan heb ik weer iets verhoging, en later op de ochtend is die weer weg. Wat een verschil zeg!!!!

En zo gaan we het weekend in!

De zaterdag en zondag ben ik wel hoesterig, logisch, en heb wat ‘pijn’ aan mijn longen, maar het is niks vergeleken met wat het was.

Ook ben ik nog wel iets benauwd. Maar Ik voelde me zoveel beter!! Ook koorts vrij!

De antibiotica’s slaan goed aan en op zondag stopt de tablet vorm alweer. Even een ‘ stoot’ extra. Die via

Het infuus loopt nog tot dinsdag middag.

De bloedwaarden zijn iets gestegen. Ze zijn nog niet goed, maar wel wat omhoog!  Als het zo blijft mag ik morgen na de middag naar huis.

Dinsdags in de middag mag ik dan eindelijk naar huis. Woensdag heb ik een afspraak staan bij de verpleegkundig specialist oncologie. Hier overleggen over de kuur.

Gaat die door? Uitstellen? Ik hoop dat die niet doorgaat.

De waardes zijn nog niet goed, en ze vind me er ook nog niet ‘fit’ genoeg uitzien. Voorstel is om de kuur een week uit te stellen en iets aan te passen.

Ik werd best verdrietig, ik zie het niet zitten, maar ik snap het ook wel weer. Wat er als eerst omhoog komt zijn de gevoelens van het ‘hoe ik me voel na zon kuur’ en ik ben er zo klaar mee. Ik wil me niet meer zo voelen.

Maargoed daar gaan we weer. 😅 het staat hier iets simpeler op ‘ papier’ dan de werkelijkheid. Ik vind het moeilijk de juiste woorden te vinden.

Anders was ik morgen klaar met chemo, of was al klaar!!  Ik zie er als een berg tegen op.

Vooral bang om weer zo ziek te worden. Niet zo gek denk ik.

Mijn dochtertje word 18 juni 2 jaar, 19 juni kuur. Had het dat weekend erop in 2 dagen ‘klein’ willen vieren. Dit zal ik moeten uitstellen, want rond die tijd voel ik mij niet lekker door de kuur 😔

17/18 juni dus bloed prikken, en 19 juni gaan we ervoor. De kuur word wel wat aangepast maar we gaan gewoon knallen. DE LAATSTE!

Mijn brein went langzaam aan het idee dat de plannen ‘veranderen’ 

Het zal wel moeten, alles voor een goed doel!  💪