Kuur 11, kuur 12, uitslag mri


Kuur 11! 17 april.

Eerst Nina weggebracht na pa en ma.

Daarna geluncht bij Sharona, en samen door naar de oncologie, eenmaal zittend in de wachtkamer, mag ik eigenlijk gelijk weer opstaan en meelopen naar mijn chemostoel.

Alles verliep goed, fijn!

Ik zit weer naast de mw waar ik de vorige keer ook naast zat. Klein praatje. Erna  samen met Sharona een potje wormen gedaan.

Ditmaal was winnen niet zo moeilijk, met het talent dat naast me zat.  Kusjes voor jou 😛  Het volgende potje kwam er niet echt van, veel gepraat, tijd ging dan ook best snel.

Wel werd ik nog misselijk, hier een tabletje voor gehad.  Of dit komt van de hoofdhuidkoeling, of van de kuur  zeg t maar..

daarna samen naar huis gereden, samen een hapje gegeten, Bert heeft Sharona weer thuisgebracht.

En ik? Ik kreeg een dikke vreetkick. Best wel wat gesnaaid 🙈


 

  • Ik merk dat mijn haren steeds dunner worden,  bovenop breekt het meer af
  • De opvliegers zijn er nog steeds, wel in minder heftige ‘optredens’ maar ze zijn niet prettig. Ik word er ook wakker van.
  • Neuropathie, de tintelingen, de ‘doofheid’ en pijnprikkels, ik weet steeds beter wat het is 🤡


Hoewel we beide moe waren, ontzettend slecht geslapen. ( ik had ook een zere buik door mijn vreetkick!) Ik word wakker met het gevoel dat ik al een hele drukke dag heb gehad. En het voelt alsof ik ben overeden door een vrachtwagen. 🚛 hmm…

Ik heb een broodje gesmeerd, maar naar 2 happen had ik genoeg gehad. Kon geen eten zien door gisteren 🙈 bleh en gevoelige buik!

Ik had fysio, mezelf een schop gegeven en ik ben gegaan, ik merkte dat ik het moeilijk had, maar heb wel wat oefeningen gedaan. Mooi weer meegenomen. Ook is mijn bovenrug weer gemasseerd, ik blijf veel last houden van mijn bovenrug 🥹

Weer thuis en ik ben zo moe, moe, moe, wat is dit. Dit vind ik niet leuk maar hee het hoort erbij, toch heb hier ik moeite mee. Ik heb veel ‘kleine slaapjes’ gedaan. Mentaal had ik het vandaag ook even zwaar/verdrietig. Laten we zeggen ik had een rotdag.

Ja een rotdag, een dikke vieze vette rotdag!

Einde op de middag even een boodschapje gedaan lopend, op de terugweg moest ik gewoon huilen, ik kon gewoon niet meer. Ik was ‘op’ energieloos en futloos zijn de juiste woorden.  Ik word er soms best verdrietig van.

Dagen als deze komen steeds wat vaker, de vermoeidheid hakt er steeds meer in, energieloos, futloos.

Ik merk echt dat mijn lichaam hard aan het werk is. Ik hoop heel erg dat het goed zijn werk doet. Maar! ik er na een paar dagen ook wel weer 💪 volgende ochtend was ik weer ‘goed’ te pas. 😀


 

Ik merk af en toe steken door mijn oksel en borst, hierbij krijg ik de gekste gedachten.

Ook in de andere borst en oksel. Wat is het, het zou toch niet? Ja lynn, NEE lynn, volgende week is de mri. Ja ik vind het rete spannend.   Ik tel de dagen af naar duidelijkheid.

Hoe het je aan het denken zet, hoe het je soms gek maakt en je leven even beheerst, hoe je je frustreert… Bedankt, kut kanker.

Het weekend heb ik gelukkig weer goede dagen gehad, toch blijft die vermoeidheid de kop steken. Ik lig er vaak op tijd in. Dat is prima!

Maandags was Bert jarig, smorgens een paasbrunch, en smiddags zijn verjaardag gevierd! Savonds lekker samen

Op de bank, uitgeteld.  Gesloopt! Maar it was worth it 😊


 

Morgen (24april) heb ik kuur 12. De laatste van de 1e reeks.

12x paclitaxel en 4x carboplatin kan ik dan afvinken.  ‘Het vergif zit erin’

Ook Morgen de MRI Scan, hij loopt al een tijdje lekker door mijn hoofd te dwalen, maar morgen is het zover. Rete spannend. Ik wil alleen maar goed nieuws. Deze nacht heb ik slecht geslapen, grotendeels door de spanning.


 


 

24 April!

Ik sta best gestrest op, laat het overigens niet merken, 9:00 ff infuusje prikken op oncologie, en erna door naar de MRI met contrastvloeistof. Het loopt allemaal vlot. Eenmaal zittend bij radiologie, moest ik opnieuw de vragenlijst invullen, moet blijkbaar elke keer opnieuw. Oké, ik was nog niet klaar of werd al geroepen. We controleren of ik niks van metaal nog om heb en we lopen door, doppen in, zoals de vorige keer, mogen mijn titties weer in de ‘bakjes’ hangen.  Wil je muziek luisteren? Ja doe maar…

Hoelang duurt het onderzoek? Ongeveer 20 minuten. Dus ik bedacht me meteen; liedjes duren vaak 2,5-3 min. Dus ongeveer 7 liedjes? Zo telde ik het rot kabaal weer af, overigens hoorde ik ook niet veel van de muziek. Nou dat was dat, best zenuwachtig door lopend weer naar oncologie voor mijn LAATSTE paclitaxel kuuur en daarmee ronden we de 1e reeks af 🥳 ✅

Ik was mijn medicatie vergeten in te nemen, we moeten toch een half uur voorkoelen, dus dat maakte nog niet zoveel uit. En hop, tabletje was al achter de kiezen. Bert en ik hebben 2 potjes wormen gedaan, flink ingemaakt 😹 later nog paar potjes pesten. De cap was op den duur weer mooi irritant, die drukpunten, blegh. Regelmatig gaasjes verschoven/ertussen gedrukt.

Nou, hup hup richting de auto, ik had Bert vooraf al gezegd, ik ga niet wachten op de uitslag tot dinsdag bij de oncoloog, dus in de auto ging ik kijken of de uitslag al in mijn dossier stond en ja hoor…. Wat snel!!

Nou toen waren er ineens wel even heel veel hartkloppingen!

Ik drukte op inzien, en ik lees huh…

Dit is oud… dit stond er al… ohja dom lynn doorscrollen… en daar staat het!! DE BEHANDELING SLAAT GOED AAN!

Conclusie: goede respons op therapie. De pathalogische aankleurende massa’s links nog rest versterkte restaankleuring. GEEN pathalogische klieren meer zichtbaar!


 

Wat een ontzettend goed nieuws!!!!  Ik moest huilen en lachen tegelijk… wat viel er weer een lading van mijn schouders af… dit wou ik lezen, hier was ik zo aan ‘toe’ !

 

Ik werd thuis zo moe, dat ik de hele middag heb geslapen.. even wakker, en de oogjes vielen zo weer dicht. Heerlijk.

Veel mensen het goede nieuws alvast laten weten! Iedereen blij 😌

As dinsdag heb ik gesprek met de oncoloog!


 

Dit weekend was wederom een goed weekend, er was zon spanning bij mij en ook bij Bert eraf gevallen. Het voelde ook als een normaal ‘ ouderswets’ weekend. Alles was even normaal. Klein rondje over de rommelmarkt gelopen met kids.

Zondags nog verjaardag gehad van Vera 🫶

Heeerlie de peerlie!


 

Ben maandags nog gebeld door de mama polie, mijn verpleegkundig aanspreekpunt belde even om te vragen hoe het gaat.

Super lief!


 

Dinsdag 9:15 afspraak oncoloog. Zenuwachtig ben ik eigenlijk niet. Het is goed nieuws.

We waren precies 9:15 in de wachtkamer,

Ik was nog bang dat we iets te laat waren, maar het was goed!

We lopen de spreekkamer in en het begint meteen met: de MRI was goed, behandeling slaat goed aan!  Nog wel restaankleuringen van de levende kankercellen, lymfen waren schoon!!🥳  ik vertelde dat ik het al gelezen had, en niet zo lang wou wachten, we waren erg blij!!  Dit snapte ze volkomen. Aangegeven dat we een goed weekend hadden.  Verder zijn er nog wat dingen besproken zoals waarom doorgaan met behandeling, terwijl we zon goede mri hebben, nieuwe medicatie voor de volgende ac kuur, en aanvullende informatie, vragen beantwoorden enz., meerdere mogelijkheden voor na de tijd..en dat ik nog besproken word in mdo en na de ac kuur een pet scan krijg. Dit vind ik een fijne gedachte.

Daarna zijn we nog even langs oncologie gelopen, want Hanneke zat daar momenteel, eventjes gekletst.


 

10:30 had ik een afspraak bij de maatschappelijk werker.

Eigenlijk besproken dat ik er Mentaal wel beetje doorheen zit.  Probeer me altijd goed te houden; en dat breekt nu wel een beetje.

Vind het lastig te merken dat je met bepaalde dingen wat inlevert. Ik vind dat moeilijk, en wil dat niet.  Confronterend voor de spiegel te staan. ( ik zie natuurlijk meer dan mijn ongeving ) mensen valt niet op dat ik zeker wel 50% van mijn haar kwijt ben, ook een paar haren bij de wenkbrauwen(die teken ik)

En een paar wimpertjes.

Ook sneller buiten adem enz.

Natuurlijk niet te vergeten mijn been, en dat uitstellen van goed oefenen met hardlopen want de kanker kwam er weer bij.  Rot kanker rot poot. Even een klaagmoment!

Naja ik kan wel even doorgaan, maar dat doe ik hier lekker niet!

Ondanks het goede nieuws, was dit echt een rotdag. Wat erg hé 🙈


 

Goed, morgen de 1e ac kuur, of terwijl ‘de rode duivel’ en ik zie er tegenop. Het is een rood goedje. Vandaar deze bijnaam.  Bah, word naar van de gedachte. En hoe reageer ik erop….


 

Till next time 👋


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 

1 reactie

Gefeliciteerd dat de kuren zo goed aanslaan. Succes met de rode duivel. Stel je gewoon voor dat die duivel bij je binnenkomt om de kankercellen te doden. En met elk toiletbezoek verlaat hij stukje bij beetje je lichaam en neemt de kankercellen mee. 
Succes met de volgende kuren.

Liefs, Monique 

P.s. Klagen mag, klagen moet zelfs om lucht te geven aan alle emoties die je hebt. Zeker hier op het platform mag je klagen. Wij herkennen het. Het gaat vanzelf wel weer over.

Laatst bewerkt: 01/05/2025 - 08:23