Langzaam beter

Vanmorgen een uurtje door het ziekenhuis gezworven. Eerst naar de chirurgisch verpleegkundige. Echt een fijn mens die met de patiënten meedenkt. Uit de rug en borst een kriebel hechting verwijdert en de pleister over de sonde slang vervangen en even de stand van zaken doorgenomen.
Hoe gaat het met me: Op zich zeker niet verkeerd, echter nog wel kortademig en benen waar een olifantenjong enigszins jaloers op kan worden. Die dingen zitten nog steeds vol met vocht, en de voeten zijn dusdanig van formaat, dat ze niet in een klomp of schoen passen. 
Voor wat betreft het slapen heb ik ook mijn draai nog niet gevonden. Dus slaap ik nog steeds in een bureaustoel, wat niet echt optimaal is om tot rust te komen. Maar vanmiddag komen ze langs met wat comfort fauteuils om te proberen. Met zo'n ding kunnen dan ook de benen omhoog. 

Tijdens het bezoekje kwam de chirurg langs om te kijken hoe het met mij ging. Hij was ook best wel tevreden, dus dat is mooi. Wou nog wel even een thorax laten maken om de longen te bekijken. Vanaf aankomend weekeinde kan ik over op ongemalen voedsel om te kijken hoe dat gaat (was het maar vrijdag).
Ook had de chirurg de uitslag van het weefselonderzoek van de verwijderde onderdelen uit mijn lijf. In enkele van de verwijderde lymfklieren waren kankersporen gezien. Dus dat ik nu van de kanker verlost ben, is niet geheel zeker. Eerlijk gezegd had ik daar ook niet op gerekend, dus het kwam niet als een donderslag bij heldere hemel. De medici hebben tot nu toe gedaan wat ze konden doen, en dat is voor mij meer dan voldoende. 
Tussendoor even de thorax gemaakt, en die zag er beter uit dan de voorgaande. Dus het kortademige is een kwestie van tijd.

Toen nog even door naar de diëtiste. Weer een ander gezicht. Ondertussen ben ik er achter dat er vele diëtistes in het ziekenhuis werken. Vriendelijke vrouw, en gelukkig een duidelijke vrouw. Plan van aanpak is dat ik moet werken aan een gewoonte om zes keer per dag wat te eten. Daarbij blijft de nachtsonde voeding voorlopig nog meedraaien, omdat ik een redelijk fors persoon ben. Weekeinde dus over op ongemalen voeding, maar met de sondevoeding. Tussendoor hou ik contact met haar. Na een week ongemalen voeding kijken of ik voldoende binnen krijg als we elke twee dagen 's nachts gaan bijvoeren. Als dat zo is afbouwen en dan kan de sonde uit de darm verwijderd worden.
Logisch verhaal maar eerlijk gezegd had ik een beetje gehoopt dat die slang er vandaag al uit mocht. Helaas dat dat iets anders loopt. Maar hé, het gaat best goed, dus niet zeiken McJerr, en lekker doorgaan zo.

Fijne dag allemaal en doe rustig aan.