Vrienden ......

Lieve Alice,

Wat een mooi blog. Velen van ons zullen ermee te maken hebben: collega's en vrienden van vroeger die steeds verder weg raken. Dat is pijnlijk, maar het is niet anders. Ze weten niet wat je doormaakt en de raakvlakken, zoals werk of gezamenlijke hobby's, verdwijnen.
Maar wat ik nooit verwacht had, is dat er nieuwe vriendschappen zouden komen. Inderdaad, vooral met lotgenoten, maar dat niet alleen.
Vriendschappen, digitaal of zelfs ook met ontmoetingen (toen corona er nog niet was), ontstaan zomaar via deze site.
Jij bent een vriendin van velen hier, ook ik mag je tot mijn vriendinnen rekenen. Daar ben ik heel erg dankbaar voor!

Veel liefs,

Hanneke

Het herkennen van het leed  de verbondenheid van bloggers is ook voor mij een steun.

Sterkte Alice

Ik zou niet weten wat ik zonder jullie moet, lieve deelgenoten. Mijn lifeline! Oude contacten verdwijnen maar er zijn ook mensen die ik 'oppervlakkig' kende die nu juist heel actief met me meeleven, met kaarten, appjes, bloemen. Dat is echt een cadeautje. 

Liefs, Marian 

Lieve Alise,

Heel herkenbaar wat je schrijft, ook al hebben we hier niet allemaal dezelfde kanker en behandelingen, we delen allemaal de (wan)hoop hier met elkaar omdat alleen degenen die dit mee maken weten hoe het voelt. Ik merk ook dat naarmate de tijd verstrijkt steeds meer mensen weer hun eigen bubbel in gaan. Maar gelukkig zijn er ook familie/vrienden die nog wel met je mee blijven lopen, ik merk ook wel dat het zelf bespreekbaar blijven maken helpt.

Liefs Caroline

Lieve Alice, 

Ik zal niet zeggen dat jij, en andere lotgenoten zoals jij (noem even geen namen want dan vergeet ik vast iemand) me door mijn kanker heen hebben gesleept - er kwamen tenslotte ook nog chirurgen aan te pas :) - maar jullie waren groot onderdeel van mijn kankertherapie. Waar zovelen alleen hun eigen verhaal afschrijven, was jij een van de bloggers die ook actief met vele nieuwkomers meeleeft. Nieuwkomers die vaak komen en gaan. En die in vele gevallen niet half doormaken wat jullie doormaken. 

Jullie zijn daarmee enorm waardevol voor me geworden! Als ik je adres had, lag er een kaartje op de mat (hint, hint - pb?). 

Gelukkig kunnen we jullie nu niet meer missen, jullie moeten nog heeeel lang hier rondhangen. 

Liefs, Joke 

Lieve Alice,

Wat heb je dat mooi en herkenbaar beschreven.  Op ons levenspad komen we veel mensen tegen. Sommigen lopen zo'n beetje heel je leven mee, anderen lopen een klein stukje met je op. Soms zijn er voorbijgangers. Of kruist je pad dat van een ander, en heb je een mooie ontmoeting. En niet iedereen heeft dezelfde rol. Met de één deel je dit en met een ander iets anders. Maar allemaal hebben ze gemeen dat ze op enig moment naast je lopen. In deze periode van ons leven , dat gekenmerkt wordt door ziekte, moeite, hoop houden, zorgen of verdriet, lopen wij als lotgenoten hier , op hetzelfde pad. We wandelen virtueel met elkaar,  en leven met elkaar mee. En , o, wat kunnen we daar veel uit halen. Troost, herkenning, support, en meehuilen als dat nodig is. Ik ben blij met jou en jullie allemaal hier. 

Lenneke

Lieve Alice,

Bedankt voor je mooie, herkenbare blog! Liever waren we nog gezond met veel meer vrienden en contacten, maar nu het is zoals het is zijn nieuwe vriendschappen, relaties die zich verdiepen en de mensen die wel trouw aan onze zijde blijven o zo belangrijk! Soms doet het pijn, als mensen uit ons leven verdwijnen, maar ik probeer vooral te focussen op de mensen die er echt toe doen. Spiritueel gezien is er een reden voor dat mensen op ons pad komen of deze weer verlaten. Kwaliteit over kwantiteit! 

Met jouw warme persoonlijkheid is het geen wonder dat je regelmatig mooie kaarten, bloemen en andere cadeaus krijgt. Super fijn! 

Liefs, Jessica 😘

Mooi, lief, herkenbaar geschreven Alice! We moeten het doen met alles wat nog wèl is/ kan, maar dat is zeker niet altijd even makkelijk. Dikke x voor jou van mij😘

Lieve Alice, jou blog zo herkenbaar...ik heb door wat ik heb doorstaan, mijn omgeving leren kennen... zelfs van een aantal afstand genomen en nieuwe bijzondere contacten leren kennen. 

Ik heb jou ook ontmoet en vergeet nooit hoe ik door jou werd verwelkomd. Je bent mooi van binnen en van buiten. Ik ben nog steeds blij dat ik je heb ontmoet. 

Blijf jezelf Alice ! 

liefs Cecylia 😘

Hoi Alice,

Ook voor mij is jouw blog heel herkenbaar. Soms voel ik me zo'n buitenstaander en een beetje eenzaam soms ook wel, dan log ik hier weer even in en is het weer zo voorbij. Jij was één van de eersten van kanker.nl die op mijn blog begon te reageren en dat ben je ook blijven doen. Dat voelde heel welkom en ik ben nog altijd blij met je lieve en bemoedigende reacties. 

Liefs Sandra 

Lieve Alice , 

Wat kan ziekte je eenzaam laten voelen en ook weer niet. Corona heeft de hele wereld in haar macht. En onze wereld lijkt steeds kleiner te worden. En het klopt wat je zegt in reserve tijd moet je dingen kunnen doen die je wat levenselixer geven in deze kl.....te strijd. Soms voelt het of je gevangen zit in je eigen wereld en huis waar net geen tralies voor je raam zitten. Maar dan doet het deugt dat je steun kunt vinden bij lotgenoten en mooie woorden om je weer even op de been te helpen.

Je blog is heel herkenbaar voor iedereen hier. Blij dat ik je mocht tegen komen (digitaal ) . En dat ik nog veel van je blogs mag lezen.

Dikke knuf ,

Finie

Lieve Alice,

Ondanks dat ik zelf niet ziek ben, ben ik blij dat ik je heb ontmoet.                                       Je lieve berichtje onder mijn eigen blog zijn zeer gewardeerd. En vind het zo fijn van jou dat ondanks deze rot ziekte je ook nog oog voor anderen hebt. Dat is een hele mooie eigenschap. Ik hoop nog veel van je verhalen te lezen en ook dat het ondanks alles er soms ook wat positiefs is .En ja corona maakt het voor iedereen een stuk moeilijker op, zo ook voor mijn vader, die zelf hiervoor al geen vrienden type was, merkt nu hoe dat is :( Ik ben in iedergeval blij dat ik dit forum heb gevonden en jou :)

Lieve groet, Hilde☼

Lieve Alice, voor mij ben je absoluut belangrijk. Je geeft me moed en door jou durf ik hier ook wat te schrijven.  

Liefs Agnes😘

Lieve Alise,

Ik vind het jammet dat ik je hier heb leren kennen. Ik had je graag elders leren kennen. Maar ik wil je via deze weg laten weten dat ik het prettig vind om je blog te lezen. Ik ben superblij om met jou te mogen schrijven. Jij bent een voorbeed van positief zijn ook in moeilijke tijden. Ik deel de meningen van vele personen die hier op dit bericht heeft gereageerd.

lieverd... fijn dat je er bent❤️🌹

groet,

Össsiii 

Lieve Alice,

Aan de vele lieve berichten die je krijgt, naar aanleiding van je blogbericht, kun je zien dat er veel mensen zijn die meeleven,meevoelen en meedenken met je. Ze voelen zich, net als ik , op hun gemak bij jou, herkennen dingen en voelen zich gesteund door de warmte die jij uitstraalt.

Lieve, warme Alice😘

Wat een prachtige blog en zo herkenbaar, en wat ook een prachtige reacties! Ik weet werkelijk niks meer toe te voegen dan: ik ben blij met je, vriendin! En je bent ook hier, op de site, nog lang niet klaar!

En dat die capecitabine maar flink poetst. Heel veel liefs! XXX

Lieve Alise, mooi blog heb je geschreven en zo herkenbaar. Lotgenoten hebben zo fijn gereageerd. Ik heb er niet zo veel aan toe te voegen.

Weet je wat zo raar is........als je dan weer meedoet in de mallemolen merk je dat zo gauw vergeten wordt dat je ziek bent geweest. Eigenlijk nog je littekens aan het likken bent De angsten die je overspoelen wanneer je weer eens een pijntje hier of daar hebt. Ik zwijg en weet gelukkig mijn vrienden te vinden hier op kanker.nl en een paar in mijn omgeving waarmee ik mijn twijfels kan bespreken. Ik wens jou heel liefde en fijne vriendschappen toe!

xxx Sabine