Verwart en overrompeld!
En dan gaan we richting ziekenhuis voor bloedprikken en uitslag echo en CT scan. Het is mooi weer en warm vandaag in het ziekenhuis is het koel totdat we naar de oncologie gaan. Dit is een afgelegen vleugel waar het ontzettend warm is. ook bij mij loopt de temperatuur op spanning warmte pfff.Eerst bloedprikken kijken of een volgend kuur gegeven mag worden. Daarna gesprek met verpleegkundige mijn bloeddruk wonder wel normaal, je zou verwachten dat ook deze naar het kookpunt zou zijn gestegen maar nee!
Dan wachten op de uitslagen en gesprek met de oncoloog, tijd kruipt.Oncoloog roept we zijn aan de beurt. Hij kijkt mij aan er komt waarachtig een glimlach op zijn gezicht die anders altijd weinig emotie laat zien.Niets ten nadelen van mijn oncoloog hoor het is een lieve en rustige man die alle tijd voor je neemt en met jou wil kijken wat het beste voor jou op dat moment is.
Ja zegt hij de echo vertoond geen tumoren meer in het borst de lymfeklieren (poortwachters) zijn ook schoon op een dubieus plekje van 4 mm na. Sorry zeg ik tumoren van 5 en 1 cm borst en 2 cm in de oksels weg?? Dat kan toch niet?
Natuurlijk wist ik dat het afgenomen zou zijn mijn oedeem arm/hand doet het heel erg goed (kan zonder handschoen en mouw heb ik ook veel al af zonder dat hij dik wordt), bost voelt ook soepeler maar toch.CT- scan toont geen veranderingen meetpunt lever van 2,5 naar 1 cm is stabiel gebleven sinds 20 februari.
Verwart en overrompeld haard borst en lymfeklieren verdwenen uitzaaiingen zitten er nog maar zijn stabiel.Blij jazeker heel erg blij maar hoe nu verder?
Mijn oncoloog geeft aan we gaan nog even door met de chemo hopelijk blijft het nu een lange tijd stabiel.
Hoe lang vraag ik. Kan hij geen antwoord op geven ervaring leert variërend van een half jaar tot meerdere jaren maar geen mens is gelijk.O jee nou daar kan ik niet veel mee jammer genoeg. Kijk hem aan en zeg tegen hem wat heb ik je gezegd, ik ga voor 40 jarig huwelijk (waren toen 30 jaar getrouwd nu over 6 weken 31) Hij moet lachen en zegt daarop maar daar zijn wel 2 voor nodig dan moet het tussen u en u man wel goed blijven! Grapjas natuurlijk zit het goed.
We genieten meer dan ooit te voren, beleven veel momenten waar we kracht uitputten.
Wat voor heen normaal was is nu heel bijzonder.
Ik ben hier nog lang niet klaar dus met volle angst vooruit!
Dit hebben we maar weer JOEPIE
Liefs Alise
PS: in november 2017 bij neuroloog maakte me eigenlijk nog meer ongerust. Op mijn vraag wat ik wel of niet kan doen zei hij geen trampoline springen, bungee jumpen enz. Nou dat ben ik ook niet van plan. Maar moet ik bang zijn? Kan u geen garanties geven afwachten. Het kan ook zo zijn dat u naar buiten loopt en het knapt. Jemig bang dat ik werd. Neuroloog heeft alles opgestuurd naar Groningen. 2 weken later hoorde ik van de Neuroloog het is aangeboren, u heeft even veel kans als iemand die het niet heeft een hersenbloeding te krijgen. Poehh wat een last zakt er dan van je af en wat een vrijheid heb ik daarmee weer gekregen. Autorijden durfde ik niet meer was bang dat als er wat gebeurde ik een ander zou meenemen enz. Alleen zijn werd makkelijker genieten ook. dus gelukkig niets ernstig.
Dan wachten op de uitslagen en gesprek met de oncoloog, tijd kruipt.Oncoloog roept we zijn aan de beurt. Hij kijkt mij aan er komt waarachtig een glimlach op zijn gezicht die anders altijd weinig emotie laat zien.Niets ten nadelen van mijn oncoloog hoor het is een lieve en rustige man die alle tijd voor je neemt en met jou wil kijken wat het beste voor jou op dat moment is.
Ja zegt hij de echo vertoond geen tumoren meer in het borst de lymfeklieren (poortwachters) zijn ook schoon op een dubieus plekje van 4 mm na. Sorry zeg ik tumoren van 5 en 1 cm borst en 2 cm in de oksels weg?? Dat kan toch niet?
Natuurlijk wist ik dat het afgenomen zou zijn mijn oedeem arm/hand doet het heel erg goed (kan zonder handschoen en mouw heb ik ook veel al af zonder dat hij dik wordt), bost voelt ook soepeler maar toch.CT- scan toont geen veranderingen meetpunt lever van 2,5 naar 1 cm is stabiel gebleven sinds 20 februari.
Verwart en overrompeld haard borst en lymfeklieren verdwenen uitzaaiingen zitten er nog maar zijn stabiel.Blij jazeker heel erg blij maar hoe nu verder?
Mijn oncoloog geeft aan we gaan nog even door met de chemo hopelijk blijft het nu een lange tijd stabiel.
Hoe lang vraag ik. Kan hij geen antwoord op geven ervaring leert variërend van een half jaar tot meerdere jaren maar geen mens is gelijk.O jee nou daar kan ik niet veel mee jammer genoeg. Kijk hem aan en zeg tegen hem wat heb ik je gezegd, ik ga voor 40 jarig huwelijk (waren toen 30 jaar getrouwd nu over 6 weken 31) Hij moet lachen en zegt daarop maar daar zijn wel 2 voor nodig dan moet het tussen u en u man wel goed blijven! Grapjas natuurlijk zit het goed.
We genieten meer dan ooit te voren, beleven veel momenten waar we kracht uitputten.
Wat voor heen normaal was is nu heel bijzonder.
Ik ben hier nog lang niet klaar dus met volle angst vooruit!
Dit hebben we maar weer JOEPIE
Liefs Alise
PS: in november 2017 bij neuroloog maakte me eigenlijk nog meer ongerust. Op mijn vraag wat ik wel of niet kan doen zei hij geen trampoline springen, bungee jumpen enz. Nou dat ben ik ook niet van plan. Maar moet ik bang zijn? Kan u geen garanties geven afwachten. Het kan ook zo zijn dat u naar buiten loopt en het knapt. Jemig bang dat ik werd. Neuroloog heeft alles opgestuurd naar Groningen. 2 weken later hoorde ik van de Neuroloog het is aangeboren, u heeft even veel kans als iemand die het niet heeft een hersenbloeding te krijgen. Poehh wat een last zakt er dan van je af en wat een vrijheid heb ik daarmee weer gekregen. Autorijden durfde ik niet meer was bang dat als er wat gebeurde ik een ander zou meenemen enz. Alleen zijn werd makkelijker genieten ook. dus gelukkig niets ernstig.
