Avondvierdaagse

Mijn oudste dochter belt. Mam de kinderen en ik zouden het fijn vinden als je de laatste avond komt om ons binnen te halen. Natuurlijk kom ik zelf geniet ik er ook van die blije gezichtjes, trots op hun medaille achter de show/drumband aan.Afgelopen donderdag was het zover mijn man, mijn moeder, jongste dochter en ik erheen.Bij aankomst komt schoonzoon al aan gevolgd door zijn broer, vriendin en zijn vader. Fijn hun te zien.
Ook zit er een kanttekening aan mijn gedachten dwalen af naar november 2016 we zijn op de verjaardag van mijn jongste dochter haar man. Ander schoonzoon meld moeder heeft waarschijnlijk wat met de longen wil maar niet over 2 antibiotica kuren gehad en helpt allemaal niets. Vandaag heftige pijn toch maar even naar de huisartsenpost in het ziekenhuis.
Tegen half 5 krijgt hij een telefoontje van zijn oudere broer, gaat niet zo goed met Mem zijn verdere onderzoeken aan het doen scan enz.
Anja 48 jaar blijkt longkanker te hebben. Bam wat erg verschrikkelijk veel te jong. Ondanks de pijn en haar zwakte toch doorzetten willen leven en liefst genezen. Maart 2017 je kan niet meer je bent op uitbehandeld en heel veel pijn. Je besluit in alle rust omringt door de mensen die je lief hebt te gaan. Jemig wat een verdriet Johann, de kinderen, aanhang en kleinkinderen kunnen je nog lang niet missen. Veel te vroeg moest je opgeven.

Nu geen half jaar later ben ik oma van de 3 mooie kleinkinderen ook ziek. Ongeneeslijk ziek. Wat moeten jullie al wat meemaken in jullie jong leven. Jullie moeten nog helemaal niet hiermee geconfronteerd worden en zeker niet 2 x in korte tijd.
Drumband komt eraan kijk die vrolijke snoetjes. Zo blij dat we er allen staan. Konden ze maar weer onbevangen genieten en stonden we hier allemaal maar inclusief beppe Anja. De waarheid is hard.
Ik ben hier nog lang niet klaar, met volle angst vooruit!