Niemandsland
Trots ben ik zeker en dankbaar ook. Trots op mijn lief de kinderen schoonzoons en kleinkinderen. Zij hebben zich er kranig doorheen gesleept, met alle ups en downs de afgelopen jaren.
Dankbaar voor de afgelopen 3,5 jaar die ik ondanks het zwaard van damocles heb kunnen mee maken. We hebben kunnen genieten, herinneringen maken en geen gekke dingen hebben meegemaakt ivm mijn ziek zijn.
Afgelopen weekend zijn we weer naar de camping geweest. Heerlijk weer was het. Maar ik voelde me daar nu ook verdrietig terwijl ik meestal daar op mijn best ben. Bij alles wat ik deed met of zonder lief dacht ik misschien de laatste keer zo onbezorgd hier zijn. Het voelde als of ik er niet was, het van een afstand allemaal gadegeslagen had. Een soort van Niemandsland.
HeleentjeM had het in haar blog over tussenland waar wij als palliatieven zitten. Prachtige blog, zowaar. Maar ik voel me nu na dit weekend echt even alleen. Alleen niet wetend wat mijn lichaam de scan gaat vertellen woensdag. En de finale donderdagmiddag. Ik heb echt het gevoel even in Niemandsland te zweven tussen hoop en vonnis.
Vandaag was een prachtige dag. We hebben heerlijk gewandeld en zijn bij mijn/ons bankje geweest. We hebben buiten koffie gedronken en gegeten. En dan keek ik om me heen en vroeg ik mezelf af " hoe lang nog?"
We reden terug naar huis. Op de radio allemaal gouwe ouwe liedjes die ik mee zong uit volle borst. Tot ze " Afterglow" van Ed Sheeran draaiden. Daar kwamen de waterlanders het hield niet op. Dit liedje heeft mijn jongste dochter bij het filmpje wat ze gemaakt heeft van mijn/ons bankje. Dat was in februari toen we er voor het eerst heen gingen met zijn allen.
Zwevend in Niemandsland reden we verder. Ik uitbehandeld, ik kan me er geen voorstelling van maken. Vorige week hebben we nog tegels gehaald. Op de kar en van de kar 15m2 en ik sjouwde net als lief mee. Naar de stort met dochterlief om haar oude schutting te brengen. Ik ben net een bouwvakker zei mijn dochter. Mam dat wil ik niet meer hebben zegt schoonzoon lief. Dan bel je en doen wij het even.
Waarom? " ik denk dat ik het wel kan." En ik kan het ook.
Ik ben hier nog lang niet klaar. De zomer, het huwlijk van oudste na 10 jaar nu in het echt. En misschien nog wel een kleinkind begin volgend jaar. Nee nog lang niet klaar. Ze verzinnen er maar wat op. Ik kan nog lang niet weg.
Liefs Alice😘❤
Het is mijn tijd nog niet, hier ben ik heilig van overtuigt. 💪💪💪🍀🍀🙏🙏
22 reacties
Mooi geschreven, ik voel het helemaal.hopelijk normaliseert ook deze situatie weer voor je en veert je kracht mee. 🥰
Lieve lieve Alice,
Ik voel met je mee en wat een prachtige😍❤ploaties weer❣
Liefs,
Olijvje
Lieve Alice,
Mijn hart huilt als ik je blog lees. Je straalt nog steeds zoveel kracht en levenslust uit. Was dat maar genoeg, zag die ellendige rotkanker nu maar eens in dat-ie jou met rust moet laten, dat jij gewoon hier thuishoort, bij je man, je gezin, op jouw camping en thuis, ook hier bij ons.
Niet klaar, Alice, nog lang niet klaar, ik herhaal jouw woorden maar weer.
Sterkte, lieverd.
Hanneke
Lieve lieve Alice, ik denk aan je en leef met je mee. Ik hoop voor je dat je nog lang zo stabiel mag blijven want als ik je zo hoor ben je hier nog lang niet klaar. Dikke knuffel 🤗🤗🤗 en heel veel liefs ❤❤❤
Hee Alice
Ik wens je heel veel succes bij de uitslagen binnenkort!
Blijf stabiel!😙🏀🥊🤹♀️
Wat mooi geschreven. Ik hoop met je mee op woensdag!
Indrukwekkend je eerlijke verhaal.... ik voel zo in wat je meemaakt, je zit in reservetijd, en die derde helft mag heel lang duren. Ik bid voor je Alice dat jij die tijd ook krijgt. Daar genieten we zo van. Dat is het cadeau wat we willen.
Hallo Alice,
Je mag best even zweven in niemandsland, zolang je maar de weg terug pakt naar hier, naar de camping, naar je bankje.
Nog lang niet klaar.👍
Francien
Lieve Alice,
Dat plekje in Niemandsland, daar waar je nu even alleen bent. Maar wij staan aan de grens, en hopen dat je straks weer terugkomt naar Tussenland. Heel veel sterkte de komende dagen.
Liefs, Karin
Lieve Alice,
Ook mijn hart huilt. Heel veel sterkte deze dagen en ook ik hoop zo op een goede uitslag donderdag zodat je nog een tijd kunt genieten van je fijne gezin, de camping en je mooie bankje.
Liefs Sandra
Lieve Alice, een brok in mijn keel. Zo als Hanneke schrijft, zo huilt ook mijn hart. Dat in- eenzame gevoel waar je door overvallen werd en waar je over schrijft, dat kan niemand voor jou wegnemen. Je geeft het zelf al zo'n mooie naam: 'niemandsland'. Vele van ons zullen dat gevoel herkennen. Wij kunnen alleen aan je denken, voor je bidden, en je heel veel liefde sturen. Tussen hoop en vonnis. Dat je toch hoopwoorden hoort donderdag en nog een poosje hier mag blijven.Sterkte.
Liefs. Lenneke
Lieve Alice ik zat hier met tranen achter mijn ogen jou blog te lezen... en na het luisteren van "Afterglow" hield ik niet meer droog.. Ook al zijn er "Niemandslands" momenten, weet dat jij voor vele een bijzonder iemand bent! 💖
liefs Cecylia 😘
Ik vroeg mij steeds af waarom ik zo geraakt word door het nummer Afterglow en nu weet ik het: ik heb het voor het eerst gehoord toen ik dat prachtige filmpje zag van jou en je geliefden en je bankje. Ach, lieve Alice. Ook mijn hart huilt mee en ook ik herhaal: je bent hier nog lang niet klaar. Uitroepteken!
Ik denk aan je, heel veel sterkte voor aanstaande donderdag. En veel liefs. En een dikke tuut XXX
Lieve Alice,
Heel veel sterkte donderdag. Denk ook aan jou!
Heel veel liefs, Bianca
Onder de indruk van je blog.... Duimen draaien hier voor jou....💖
Hoi lieverd,
Ik zal voorlopig nog een hele tijd met je "mee zweven "
[ of je nu wilt of niet.....hahaha]
XXX Hans
---
Soms leef je in een wereld
dan ben je nog niet 'daar'
maar ook niet hier
dan bén je
maar ook weer niet
je voelt dat je voelt
maar ook weer niet
het is leeg
en het is vol
maar beiden ook weer niet
Begrijpen doe jij het
waar anderen je kwijt raken
omdat ze niet begrijpen
maar wel begrijpen
dat ze je kwijtraken
dan
is wanneer?
niemand weet
iedereen hoopt
het komt een keer
dan
heel ver weg
dan.....
maar jij
jij voelt
alleen
jij met jij
jij met jouw gevoel
de leegte
die je omgeeft
in al zijn volheid
grijpt je vast
laat niet los
wat niemand ziet
wat alleen jij zo voelt
wat niemand pakken kan
omdat het diep ín jou zit
Je houdt je groot
bent dapper
bent stoer
waarom ook niet
je voelt je fit
kunt zo veel
doet zo veel
want je kunt
en je wilt
en je voelt je fit
de vraag
hoezo
en waarom
dient zich aan
je bent nog niet klaar
zoveel nog te doen
zoveel nog te beleven
zoveel nog jij
moet er zijn
je bent niet te missen
voor hem
voor hen
voor jou
voor ons
Ik hou van je lieverd!
Duim en bid en hoop!
Liefs xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Hebe
Jeetje wat heb jij je gedicht mooi geschreven zeg, alhoewel het is bedoeld voor onze lieve Alice, zie ik vele rakende teksten wat mij persoonlijk raakt.... (even snel traantje wegvegen haha)
Maar net als jij en iedereen, hoop en duim ik mee voor Alice 💖
Liefs Cecylia 😘
Lieve Alice, zoals je schrijft over Niemandsland en "de finale" op donderdag ..... wat ga jij door een intense tijd, intens en onzeker, intens en soms eenzaam, ook al staat iedereen om je heen. Ik hoop op dat wondertje waar Sheeran over zingt, ben erbij donderdag met mijn hart.
Liefs, kus, Joke
Prachtig geschreven Alice. Hou vol, je hebt inderdaad nog zoveel te doen hier, je bent nog zo nodig.
Ik duim voor een goede uitslag.
Liefs Ingrid
Lieve Alice,
Wat een raar gevoel lijkt me dat , niemandsland.... ben er stil van na het lezen van je verhaal, leef erg met je mee..
Ik wens je kracht, liefde , succes en alles wat goed is!
Sterkte deze week! hou je goed..
Lieve groet Hilde ☼
Och Alice,
Wat een rot gevoel om zo naar je omgeving te kijken. Ik ervaar hetzelfde. Zo vervreemdend. Probeer toch maar te genieten . Ik weet hoe moeilijk het is en ben bij je in gedachten.
Groeten Ger