Met je ouders in de wachtkamer...

Mijn vader is (was?) een echte taart – eter. Als er iemand jarig was op het werk zorgde hij dat hij op een dag toch zeker wel een stukje taart had gegeten. En als hij de kans kreeg wel twee. Er bleef zeker geen taart over.

In zijn jonge jaren deed hij wedstrijdjes chocoladebollen (die toen nog een…

Deze column staat in mijn derde boek: De finish is niet het einde.

De rust lijkt weer wedergekeerd. Het gaat steeds een beetje beter met mijn vader. Maar ‘de oude’ is hij nog niet. Sinds hij ziek werd is hij nooit meer spontaan aan komen waaien. Heeft hij nooit meer de kinderen mee naar school…

Na de mooie ervaring van 2024 gaan we in 2025 nogmaals de Alpe d'HuZes beklimmen. 
Ik voel me er 'nog minder klaar voor' dan vorig jaar. Er is nog geen 10 km gewandeld.
Ik ben moe, uitgeblust, het lijkt allemaal de ver van mijn bed show.
maar het komt goed. Het mooie weer gaat me helpen (hoop ik)
We…

In februari starten onze serieuze wandeltrainingen. Na de winter en de kou moeten we wel weer een beetje rustig aan beginnen. Op de pagina van de Alpe d'HuZes staat een mooi trainingsschema, en als je me een beetje kent dan zal het je niet verbazen dat ik daar een eigen versie van maakte. 
En zo zat…

Ik vind het maar een ingewikkelde dag vandaag.
Of het komt doordat het donderdag en Allerzielen is? door de storm of door de uitslagen van maandag en dinsdag? Geen idee.
Is het de spanning voor mijn eigen onderzoek straks in november? Onzekerheid over hoe alles gaat lopen? Spanning voor het concert…

Mijn vader was vroeger een fervent Tour de France kijker. Niet altijd de héle etappes (daar was in ieder geval door de week geen tijd voor) maar wel altijd de finish. Het werk werd tijdelijk gestaakt tot men over de finish was. En dat nam ik van hem over, want meerdere keren per week staat hier de…