#8,5 Melanoommonoloog,operatie angst, huilp*rno en opluchting
Super eng vond ik het om geopereerd te moeten worden, groot was dan ook de opluchting toen het klaar was. En ik leg uit hoe ik om ga met het verdriet dat er toch is. Mijn oplossing: huilp*rno :-)
3 reacties
Een vlog van mezelf maken lijkt mij veel enger, maar ik ben dan ook een man van 61 met een rotkop en de technische vaardigheden van een ijsbeer. iets op joutube plaatsen krijg ik niet voor elkaar. Daar komt bij dat ik schrijven makkelijker vind dan praten, ik kan langer over een zin denken en die tijd heb ik nodig. Blijf in je zelf geloven een beetje in de medische wetenschap en je komt een heel eind, Sterkte
Hoi Ron, wat aardig dat je de moeite neemt een reactie te plaatsen, bedankt! Misschien zou ik soms ook wat langer moeten nadenken voordat ik wat zeg, maar dan zeg ik het waarschijnlijk niet meer, terwijl ik het achteraf toch de moeite waard vindt. Het vloggen heeft me erg geholpen de afgelopen tijd. Uiteraard ben ik ook jouw blogs gaan lezen, jammer van je oliebollenman, fijn dat de kinderen het voortzetten, voor het geval dat (knipoog). Ik wens jou ook heel veel sterkte, ook voor je zoon en vrouw.
Ik heb uw vlogs gezien, uw blog gelezen. Ik heb ook melanoomkanker. Ik vroeg me af: hoe gaat het nu verder? Uitslag van het lab? Controles?