Over mij
Sinds een aantal dagen zit ik in een dip, veel huilen om niks, dromen over hoe ik gecremeerd wil worden en of het wel goed zal gaan als ik mag stoppen met de kuren pfff.
En word weer met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik niet alles kan zoals voor het ziek zijn.
Ben gefrustreerd dat het paardrijden niet gaat na de lessen omdat mijn lichaam niet mee werkt, eerst genoot ik er echt van was mijn ding om mijn hoofd leeg te maken maar de afgelopen tijd bleg niks aan.
Dus afgelopen dinsdag de knoop doorgehakt om te stoppen met de lessen en nu gewoon weer lol met mijn bijrijdpaardje.
Er is nu ook wel een last van mijn schouders gevallen.
Vrijdag als ik mijn volgende kuur krijg ga ik het even aankaarten van wat er de afgelopen dagen gebeurt is, misschien hoort het bij het verwerkingsproces heb natuurlijk de afgelopen 2 jaar een hoop voor mijn kiezen gehad dus is niet gek als je dan een dip heb.
Ga mezelf weer proberen bij elkaar te rapen en gaan met die banaan want van sippen word ik ook niet vrolijk.
Doei doei
