Mannenpraat

Materialisme of tijd

Mijn partner leerde ik kennen op de middelbare school. Na 45 jaar zijn we nog steeds bij elkaar. We hebben twee mooie jongens/schoondochters en inmiddels drie kleinkinderen. Dit is een rijkdom en dat besef ik heel goed.

Ik heb bij verschillende organisaties gewerkt. Zowel semi- overheid als in het bedrijfsleven. Vanaf 1970 tot 2010 ging het ons voor de wind. Elke vijf jaar werkte ik, in- dan wel extern, in een andere functie. Altijd op zoek naar een uitdaging. Cursus hier, opleiding daar zorgde er voor dat mijn inkomen in de jaren '80 en '90 van de vorige eeuw flink groeide.     

In die tijd was ik best wel materialistisch ingesteld. Elk (technisch) nieuw snufje dat op de markt kwam wilde ik hebben terwijl ik zo niet ben opgegroeid. Daar was financieel ruimte voor, ondanks de kleine kinderen. Ik had geen oog voor dure (lease)auto's of een groot huis, maar ruim in de financiën was toch wel lekker. Tot er in 2010 een (figuurlijke) bom in ons gezinsleven viel. Tijdens de economische recessie werd ik ontslagen. Het voelde alsof de wereld vergaat. Gelukkig hield ik mij vanaf de jaren '80 actief bezig met sparen en beleggen, maar de (financiële) knop moest wel radicaal om. Ik ging (samen met mijn partner) er hard aan werken het materialisme steeds meer los te laten. En....ik mag zeggen dat is ons gelukt. In die jaren zijn we meer gaan sparen en besparen op onze uitgaven. We beseften steeds meer dat materialisme maar tijdelijk geluk geeft! En toen wij allebei de afgelopen vijf jaar met gezondheidsproblemen te maken kregen bleef er nog maar één doel over: ‘Genieten van de tijd die we nog hebben.’

Dat heeft er toe geleid dat ik heb besloten om op mijn 61e met pensioen te gaan. Misschien financieel minder riant dan ik voor ogen had, maar ach... dat is allemaal maar relatief. Als je daar aan gewend bent, dan besef je dat (vrije) tijd veel belangrijker is dan geld (materialisme). Alleen besef je dat helaas pas echt als je in je leven te maken krijgt met (forse) tegenslagen.