Zonder houvast

Ik vertraag en verzacht. Ik leer steeds meer te zijn met wat er is. De schaduw en het licht. Ik volg mijn eigen waarheid en gebruik mijn intuïtie als kompas. Ik kom tot de beste vorm van mijzelf. Ik zie de schoonheid in een bloem en stel mij open voor mijn eigen schoonheid. Het is onderdeel van mijn ware natuur. Ik houd van mij zoals ik ben. Ik wil (mijn) kinderen meegeven dat iedereen iets kostbaars in zich draagt dat in geen ander te vinden is. De liefde voor moeder aarde helpen voelen. Zodat ze vanuit deze liefde voor zichzelf, elkaar en de natuur zonder houvast durven zijn. Vrij en verbonden.