Op de wachtlijst voor de volgende operatie

In mijn vorige blog vertelde ik over de speld in de hooiberg die ik heb gevonden.

Na diverse overleggen en aanvullende onderzoeken zijn mijn man ik ik vorige week afgereisd naar Groningen, naar het UMCG. Hier hebben we te horen gekregen dat ze me daar inderdaad kunnen en willen helpen aan de PMP uitzaaiingen in mijn borstkas.
Omdat ik aan beide zijden van mijn borstkas uitzaaiingen heb zitten worden dit twee operaties. Tijdens de operatie gaan ze de borstkas in door een grote snee en vervolgens de ribben te spreiden. Daar zullen ze de PMP uitzaaiingen voor zover als mogelijk weghalen, waarschijnlijk moet ook een deel van het longvlies verwijderd worden en misschien een stukje long. Dat kunnen ze pas definitief bepalen als ze in mijn borstkas kunnen kijken. PMP is namelijk slecht te zien op scans en het is niet helemaal duidelijk of en hoe ver het wel of niet door het longvlies heen is gegroeid.
Nadat ze de PMP cellen weggesneden of geschraapt hebben, zal er een spoeling met verwarmde chemo achteraan gaan (mitomycine c). Dit lijkt dus qua aanpak op de bekende HIPEC operatie, maar dan niet in de buik maar in de borstkas.
Dit noemen ze ook wel Hyperthermic intrathoracic chemotherapy (HITOC, of HITHOC). 
Net als de HIPEC operatie is dit ook een grote en zware operatie. Waarschijnlijk zal ik een week of 2 in het ziekenhuis moeten verblijven en daarna ook thuis nog wel een aardige herstelduur nodig hebben.

Ik ben erg blij met deze optie. Dit geeft weer hoop op een langer en beter overleven met PMP.  Maar ook zie ik er gigantisch tegenop!
 Het schijnt dat de operatie met het spreiden van de ribben behoorlijk pijnlijk is. En met beademing en longdrains heb ik al eens eerder kennis mogen maken en dat was echt niet zo fijn.

Dan komt er ook nog wat logistiek geregel bij.
Het UMCG ligt op 350 kilometer van mijn eigen huis.
Mijn man wil in mijn buurt blijven en moet dus een vakantiehuisje, studio of appartementje huren voor de duur van mijn opname. Dagelijks op en neer rijden van Maastricht naar Groningen is voor hem echt geen doen en in een hotel wil hij niet slapen wegens Corona. Nu is het dus wachten op de opname datum. Zodra die bekend is kunnen we gaan zoeken en boeken voor een verblijf en aftellen tot het zover is.